دوست صمیمیت رو اینجوری تو گوشیت سیو کن:

𝑩𝒆𝒕𝒕𝒆𝒓 𝒉𝒂𝒍𝒇 نیمه بهترم
𝑷𝒂𝒓𝒕𝒏𝒆𝒓 𝒊𝒏 𝒄𝒓𝒊𝒎𝒆 شریک جرم
𝑷𝒍𝒖𝒈 پریز برق
𝑪𝒓𝒆𝒂𝒎 𝒕𝒐 𝒎𝒚 𝒄𝒐𝒇𝒇𝒆𝒆 کف قهوه‌ی من
𝑴𝒚 𝒅𝒊𝒂𝒓𝒚 دفتر خاطرات من
𝑯𝒆𝒂𝒅𝒂𝒄𝒉𝒆 سردرد
𝑨𝒎𝒊𝒈𝒐 رفیق
𝑵𝒆𝒎𝒐 نِمو

چیزی به اسم برگشت صمیمیت از دست رفته وجود نداره، میتونید دوباره حرف بزنید و حتی رفت و آمد کنید ولی صمیمیت؟ نه، چیزی که از بین رفته احیا نمیشه.

کلا اینطوریم که تو اوج صمیمیت باز هم به آدم‌ها شک دارم، همیشه حس میکنم آدم‌ها کاملا اون چیزی که بیان میکنن یا نشون میدن نیستن بلکه اون چیزی هستن که هیچوقت راجع بهش حرف نمیزنن.

طبق روانشناسی اگه با لمس شدن توسط بقیه راحت نیستی ممکنه دلیلش این باشه که زبان عشق تو لمس فیزیکیه، تو این‌ نوع صمیمیت رو برای آدم‌هایی نگه‌ میداری که واقعا برات مهمن و کنارشون احساس امنیت و راحتی میکنی.

یک نصحیت برای اینکه کاریزماتیک تر باشین :

برای آدم‌ها مرز بذار
مرز صمیمیت
مرز گفتار
مرز رفتار
مرز تماس فیزیکی
مرز...
خودت این مرزها رو تعیین کن
و همیشه یک قدم عقب‌تر بایست !

من باید دوستت داشته باشم تا حوصله‌ات رو داشته باشم؛ می‌گیری که چی می‌گم؟ پس حوصله‌ام رو‌ سر نبر اگر صمیمیتی با هم نداریم.

وقتی برای صمیمیت از دست رفته تلاش می‌کنی، یه بار دیگه می‌فهمی چرا از دست رفته بود...

میخواستم بهتون بگم چیزی به اسم برگشت صمیمیت از دست رفته وجود نداره!
میتونید دوباره حرف بزنید رفت و آمد کنید حتی!
ولی صمیمیت؟ نه!
چیزی که از بین رفته احیا نمیشه

مهم نیست که قبلا با یکی چقدر صمیمی بودی صمیمیت اگه یبار از بین بره دیگه هیچوقت مثل قبل نمیشه.

آخرین تصمیمی که گرفتم و به شدت مایلم بهش عمل کنم اینه که دیگه با هیچکس صمیمی نشم و صمیمیت با بقیه رو هم از بین ببرم، و البته باید اینم بگم که ممنونم از دوستانی که همکاری میکنن.