طی سالهای خشک مردم سالهای پربار و مساعد را از یاد می‌بردند و در سال های بعد، وقتی باران به فراوانی میبارید، خشکسالی را.
همیشه این طور بوده است ...


- جان اشتاین بک

. .

بنظرم همه آدم‌ها یبار باید تا تهش برن، تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن برن و تا جون دارن براش بجنگن، انقدر که خسته و زخمی برگردن مهم نیست که تهش برنده شن یا بازنده، مهم اینه که تهش رو دیدن، کسی که تهش رو دیده دیگه از هیچی نمیترسه، مدیون دلش نیست که شاید میشد.

نمیخوام از خودم تعریف کنم، ولی بنده بشدت انسان با محبت، خوش قلب، زیبارو، خوش صدا، باکمالات و مهربونیم، هر کسی از بنده بدش بیاد قطعا انسان حسود و بد ذاتیه.

‏مهم نیست که قبلا با یکی چقدر صمیمی بودی، صمیمیتی که یبار از بین بره دیگه هیچوقت مثل قبل نمی‌شه.

‏اگه میخواستی انجام میدادی حتی اگه از آسمون سنگ میبارید ولی تو نمیخواستی.

میگفت" دلبر بارون که میباره به یادم باش"
میخندیدم میگفتم
"مگه قراره از یادم بری؟! "
میگفت" میترسم روزی برسه که فراموش بشم، من عاشقِ بارونم چون تو هستی"
بهش گفتم" ولی من عاشقِ توام چه بارون بیاد چه نیاد؛ فراموش نمیشی"
نمیدونم الان یاد من هست یا نه؟!
نمیدونم هنوزم عاشقِ بارونه یا نه؟!
اصلا نمیدونم دلبری داره یا نه؟!
اما میدونم که من سرِ حرفم موندم...
هنوزم بارون بباره به یادشم!

تو ندیدی حالِ منو، ولی من هرشب با فکرِ کاش یبار قدرمو میدونست خوابم برد.

حالا نمیشه یبار یه چیزی بدون جنگیدن بدست بیاد؟

به اندازه تمام دفعاتی که ازت شدم و تو خیلی خوب فهمیدی، ولی حتی یبار هم سعی نکردی درستش کنی ازت دور شدم.

درمانگرم یبار چیز جالبی گفت، اینکه ما فکر میکنیم آرامش یک احساسه در صورتی که آرامش حد وسط حال روحی ماست! وقتی که نه خوبیم نه بدیم! و حالت خنثی داریم، به اون حالت خنثی میگیم آرامش!