شاید یه چیزی که میخواستی نرسیدی، چون جهان میدونست تو لایق بیشترشی.

‏اگر میدونستین چقدر سخته و چقدر طول میکشه تا بعضی آدمها دوباره سلامت روان و شادی خودشون رو بازیابی کنن متوجه میشدین که چرا با کوچکترین رفتار سمی درها رو میبندن و فاصله میگیرن و چرا در مورد افرادی که اجازه دادن تو زندگیشون باشن سخت گیرن.


. .

آدم های دورش کمتر و کمتر میشدن اما براش مهم نبود معتقد بود اگه خودشو داشته باشه عملا کم و کسری نداره و بازم میشه زندگی کنه.بی احساس یا بی رحم نبود فقط،دیگه رو آدما حساب نمی‌کرد چون ته داستانو خوب میدونست،برای همین فقط امیدش به خودش بود.

برام فرقی نمیکنه دلیلت چیه، مهم اینه که میدونستی چی اذیتم میکنه و تو دقیقا همون رو انجامش دادی.

شاید اگه میفهمیدی که فقط پیامای تورو زود سین میزنم؛
فقط با تو مهربونم؛
فقط به تو فکر میکنم و منتظر توام،بیشتر قَدرمو میدونستی:)

شاید اگه میفهمیدی که فقط جواب زنگ‌های تو رو میدم، فقط پیام‌های تو رو زود سین میکنم، فقط دوست دارم با تو بیرون برم، فقط با تو مهربونم، فقط به تو فکر میکنم و فقط منتظر توام، بیشتر قدرم رو میدونستی.

من؟ هم فهمیدم، هم خبر دارم فقط تو دیگه ارزش واکنش نداری، اون لحظه باید قدر میدونستی الان تبدیل شدم به کسی که هر جا باشی بگی کاش قدرش رو میدونستم، یسری چیزها باخته، تو هم همه طوره من رو باختی عزیزم.

یا قدرم رو بدون یا میشم همون آدمی که یه روز هرجا بشینی بگی کاش قدرش رو میدونستم.

کاش نمیدونستم فتیش " اورولاگنیا " چیه!
اگه بهت بگم مثل قبل نمیشی...

جنبشو داری ببین:

آدم‌های دورش کمتر و کمتر میشدن اما براش مهم نبود، معتقد بود اگه خودش رو داشته باشه عملا کم و کسری نداره و باز هم میشه زندگی کرد، بی احساس یا بیرحم نبود،فقط رو آدم‌ها حساب نمیکرد، ته داستان رو خوب میدونست، دیگه امیدش فقط به خودش بود.