The You didn't get close when you were there, you didn't get far when you left

‌ نه وقتی بودی نزدیک شدی،نه وقتی رفتی دورشدی

همیشه وقتی یکیو دوست داری ‌، روش حساس تر میشی
با کاراش زودتر دلخور میشی چون دوست نداری اون کارو یا رفتارو از اون فرد ببینی ‌، مدام بحث میکنی باهاش و بهش گیر میدی کلا نسبت به همه چیز دورش حساس میشی ‌، اینکه کجا میره با کی میره چکار میکنه
این بی اعتمادی نیست ، این خود دوست داشتنه و من تورو همینقدر حساسانه دوست دارم :)

اگر روزی خواستی به کسی درباره کاری اعتماد کنی ، اول به کارش بعد به آدمای دورش و در آخر به رفتارش نگاه کن ..

آدم‌های دورش کمتر و کمتر میشدن اما براش مهم نبود، معتقد بود اگه خودش رو داشته باشه عملا کم و کسری نداره و باز هم میشه زندگی کرد، بی احساس یا بیرحم نبود،فقط رو آدم‌ها حساب نمیکرد، ته داستان رو خوب میدونست، دیگه امیدش فقط به خودش بود.

‌

گاهی‌جاده‌بی‌خیالی‌رابگیر
و دورشو ؛
آنقدر دور،که‌دیگردست‌هیچ‌دغدغه‌ای
به‌دلخوشی‌هایِ‌کوچکت‌نرسد.ᥫ᭡

از من به شما نصیحت:
اگه کسی واقعا دوستون داره از هیچ چیزی ترسی نداره و شما رو قطعا به خانواده و دوستاش معرفی میکنه و نمیگه من شرایطم خاصه و همه چیزو به جون میخره، اگه همچین آدمی نبود دورشو خط بکشین و خودتونو فدای احساساتتون نکنین، چون اون آدم ناامن ترین آدم زندگیتون خواهد شد

ادمای دورش کمتر و کمتر می‌شدن اما
براش مهم نبود معتقد بود اگه خودشو
داشته باشه عملا کم و کسری نداره
و بازم می‌شه زندگی کرد. بی احساس
یا بی رحم نبود، فقط رو ادما حساب
نمی‌کرد. ته داستانو خوب می‌دونست،
دیگه امیدش فقط به خودش بود.

میدونی من فکر میکنم
اونایی که بیشتر رنج کشیدن
بیشتر مراقب آدمای دورشونن
وقتی بحثی میشه خودشونو جای
طرف مقابل هم میذارن، درکشون بیشتره
آغوش دارن، امن‌ترن و در عین حال تنهاتر !

.࿐

بخدا اگه یکی سعی میکنه شمارو توی زندگیش نگه داره دلیل بر این نیست که شما تنها آدم دورش هستین.

انسان‌هایی که هی ادمای دورشون عوض میشن و با همه دوستن.................