الان فهمیدم چرا بابام وقتی از زمان جنگ حرف می‌زد یه غم خاصی تو نگاهش بود.

گوش کن...
نگاه کن...
بعد ها بگو؛
در دوری از آسمانِ آبی و آفتاب رخت بر بسته،
میانِ تمام نداشتن هایمان امید تمام چیزی بود که داشتیم...!

حالا که پرچم ها سیاه هستند!
و جنگ دارد شیوع پیدا می کند،
بیا از عشق بگوییم!
شاید آدمیزاد
تفنگش را زمین بگذارد
و نگاهش
در رنگین کمان زندگی
لبخندی را دنبال کند
که می رسد به آزادی!
به انسانیت! به دوستی! به … به …
هرچند خوب بودن در حال انقراض است
اما؛
بیا از عشق بگوییم!

الان میفهمم که چقدر دوستون داشتم و عاشق تک تک نگاهاتون بودم و نبودنتون چقدر غمگین و ناراحت کنندس:))))


. .

آدم از هر جایی که میره بخش زیادی ازش جا میمونه اونجا. روی کاشی هاش، روی میزی که دستشو میذاشت روش، روی صندلی و مبلش، روی دسته ی شیر آب، کلید برق...
و واقعا عجیبه بدونی توی همینجایی که تو قدم میزنی، بعدا یه سری آدم دیگه قدم میزنن و خاطرات جدید متفاوتی میسازن.
بار آخر به اطراف یه نگاه اجمالی میندازی، درو قفل میکنی و آخرین تماس دستت قطع میشه با دستگیره ی دری که هر روز بهش می‌خورد
و میری.
خداحافظی خیلی عجیبه...

قشنگیش به اینه که:
همه چیزت پیش یک نفر باشه
دلت ، نگاهت ، فکرت 🩵

نه تحسین‌ شان
نه قضاوت‌ شان
هیچ‌ کدام نباید جهان درونت را بلرزاند
تو اصالتی
نه انعکاس نگاهِ دیگران 🤍

- لاادری

「♡

تنهایی همیشه غم و غصه نیست، بعضی‌وقت‌ها فقط یه صندلی خالیه کنارته که از روی عادت مدام بهش نگاه میکنی.

هر وقت خواستید بفهمید کسی واقعیه یا نه؟
به میزان حضورش توی مشکلات و غصه‌هاتون نگاه کنید.
تو خوشیا، همیشه آدم پیدا میشه :)

مردها…...گاهی همه ی عشقشان
در نگاهشان خلاصه می شود
بگذار مطمئن باشد که می فهمی…
گاهی زبانش نمی چرخد به گفتنِ "دوستت دارم"
اما تا دلت بخواهد شوقِ بودنش فریاد می زند…
و عاشقانه ای برایِ لحظه هایت می شود
ناگهان سکوت میکند میانِ هیاهویِ حرفهایتان!!
دستش را محکم بگیر و بگو:
من هم دوستت دارم
دوستت دارم