یکی از خصلت‌های عجیبی که دارم اینه که وقتی آدم‌ها بهم بدی می‌کنن یا با رفتارشون رومخم می‌رن همون لحظه چیزی نمی‌گم، طوری رفتار می‌کنم انگار هیچی نشده اما عقب ذهنم دارمش، بعد هی جمع می‌شه، هی جمع می‌شه، یهو طرف رو بدون هیچ حرفی از زندگیم پاکش می‌کنم، شاید طرف فکر کنه بی‌دلیله ولی من کلی دلیل بابتش از قبل تو ذهنم دارم.

گاهی وقتا آدمای مهم زندگیت ،خودشون با رفتارشون بهت میگن دیگه به من اهمیت نده ، من لیاقتشو ندارم

حالم بهم میخوره از این‌هایی که شل کن سفت کن در میارن، یه روز لاس میزنن سه روز غیب میشن، بلاتکلیفن، هیچ پلنی برای ورود به رابطه باهات ندارن و الکی اسم آشنایی میندازن رو رفتارشون و آب نمکی باهات برخورد میکنن، گمشو احمق یا بتمرگ یا خداحافظ.

اگر روزی خواستی به کسی درباره کاری اعتماد کنی ، اول به کارش بعد به آدمای دورش و در آخر به رفتارش نگاه کن ..

تایپم تا ابد آدمیه که تو دعوا مراقب حرف‌هاش و رفتارش هست چون میدونه چقدر حساسم.

‏یهو رفتارش عوض نشده عزیزم، اکسش برگشته.

من به همه حرف‌ها گوش میکنم اما به رفتار نگاه میکنم، بگن دوستمن ازشون ممنونم ولی به رفتارشون نگاه میکنم، بگن کنار من هوام رو دارن من قدردانم ولی به رفتارشون نگاه میکنم، من بودن واقعی رو توی رفتار میبینم نه کلمات، آره هر چی بگن من میشنوم اما عمل حرف آخر رو میزنه اینکه بعد گفتنش چیکار میکنه.

ترجیح میدم بقیه عمرم رو با آدم‌هایی بگذرونم که: مراقب حرف زدن و رفتارشون هستن نه کسایی که هرجور دوست دارن، رفتار میکنن چون هیچی تو دلشون نیست، ما که آرامشونو از سر راه نیوردیم.

یه پست دیدم امروز که می‌گفت:
«وقتی بالأخره جایگاهت رو تو زندگی بقیه می‌فهمی، دیگه احساساتت خدشه‌دار نمی‌شه.»

باور کن این واقعیت محضه و یکی از مهم‌ترین درس‌های زندگیه که یاد می‌گیری.
مهم نیست دوستت باشه یا خانواده یا عشقت هر کسی دیگه‌.
اونا با رفتارشون و طرز برخوردشون باتو ، میزان عزیز و محترم بودنت رو توی زندگیشون مشخص میکنن...

تایپم تا ابد اون آدمیه که تو دعوا مراقب حرفاش و رفتارش هست چون می‌دونه چقدر حساسم.