‏پارتنر خوب اینطوریه که همش حالت خوبه، میخندی، لبخند بی اراده رو لب‌هاته، انرژی های منفیت رو میگیره، اعتماد به نفس بیشتری داری، مشکلات انقدر هم سخت بنظر نمیرسن، خیالت از آینده راحته، حتی میفهمی هر روز داری پیشرفت میکنی.

کاش پول داشتم حداقل میفهمیدم درد اصلیم بعد پول چیه؟؟ :((

ولی یه روزی که دیر شده، میفهمی که هیچکس به اندازه من بلد نبود باهات مدارا کنه.

تا یه سنی فکر میکنی بابا اشتباه کرده بعدتر میگی نه مامان کم گذاشت، اما وقتی واقعا بزرگ میشی میفهمی هیچ کدوم بلد نبودن چی درسته، هر دو با زخم‌های خودشون جنگیدن و تو شدی نتیجه اون جنگ ناتموم، از یجایی به بعد تقصیر اون‌ها نیست تصمیم با توعه زخم‌ها رو ادامه بدی یا درمانشون کنی.

میگفت هیچوقت هیچوقت هیچوقت، هیچ آدمی برای من اون آدمی نبود که من برای آدم‌های زندگیم بودم و من عمیقا میفهمیدم که چی میگه.

تو سریال good flight چیز جالبی میگفت، میگفت اگه میخوای بدونی که ینفر رو برای زندگیت دوست داری چشم‌هات رو ببند و تصور کن بعد از ظهر خسته از راه میرسی و ماشین رو داری پارک میکنی و میفهمی اون تو خونه منتظرته، اگه این فکر خوشحالت میکنه اون آدم زندگیته.

آدم گدا میلیاردرم بشه
دو دقیقه حرف بزنه میفهمی هنوز همون
گداست
یه جمله قدیمی هست میگه:
خر رو تا بغدادم بتازونی، اسب نمیشه.....

گاهی گذشت میکنیم گاهی گذر
و ای کاش میفهمیدند فرق این دو را..


. .

روزی به خودت می‌آیی و میبینی
هر چقدر برای  بودنش جنگیدی
او برای نبودن تلاش کرد
هر چقدر برای جای خالی‌اش جنگیدی
او برای نیامدن تلاش کرد...
از یک جایی به بعد  میفهمی که باید کنار آمد
با خودت
با نبودنش
با جای خالی‌اش
با نخواستنش!
از یک جایی به بعد باید بفهمی
که هر چیزی با تلاش نتیجه میدهد الّا عشق یک طرفه...


. .

ایــن
مشڪل
تو
نیست
ڪه
نمیفهمی
مشکل
منه
کہ
توقع
فهم
از
یہ
آدم
نفهم
دارم.