عاشق مواقعیم که خدا برام یه نشونه هایی می‌فرسته که میفهمم صدامو شنیده از حرفای نزده ی توی دلم خبر داره و من تنها نیستم. عاشق وقتاییم که خدا بهم اثبات می‌کنه که‌ وجود داره. عاشق اون زمانیم که بعد‌ گذروندن یه دوره ی سخت و سیاه از زندگیم حس می‌کنم خدا تن زخمیمو بغل کرده و داره بهم کمک می‌کنه تا همه چیز دوباره خوب بشه.

بدترین قسمت غریبه شدن با آدمی که دوستش داشتی اونجاست که باورت نمیشه اینی که حتی دیگه نمیتونی بهش بگی سلام، همونیه که یه زمانی روز و شبتون با هم میگذشته.

علت تمام غم های ما توقع داشتن از دیگرانه.
هرتوقعی حتی توقع آرامش، اندوه آشفتگی میاره پس بیاید یاد بگیریم که هیچ وقت در هیچ زمانی از هیچ کس هیچ انتظاری نداشته باشیم، این رمز داشتن آرامشه.

دوام بیاور؛
در مقابل دوست داشته نشدن!
در مقابل تغییر واکنش‌ها و رفتارها!
در مقابل نادیده گرفته شدن و کنار گذاشته‌شدن‌های ناگهانی...
تمرین کن روی هدف‌های خودت متمرکز شوی و آنقدر عمیق و حساب‌شده کارهای خودت را به سمت موفقیت‌های بزرگ و رضایت‌بخش پیش ببری که هیچ زمانی برای گلایه‌گزاری و دلخوری و اندوه باقی نمانَد.
عمیق و وسیع که باشی؛ به هر تکان کوچکی به هم نمی‌ریزی!

پسرا تا زمانی بهت توجه میکنن که بدستت بیارن :)

زمانی که آدما نیازهاشون تغییر کنه وفاداریشونم تغییر می‌کنه ..

یه دسته گل بگیر براش و بینشون یه شاخه گل مصنوعی بذار ، روش این نوت رو بذار : " دوستت دارم تا زمانیکه آخرین گل از این دسته گل پژمرده بشه " ..️

♡

زمانی وجود داره که کل دارایی، عشق و محبتتو تقدیم یک نفر کنی، ممکنه جدای همه ی خوبیایی که کردی جوابت وظیفت بود باشه، در انتخاب آدم های زندگیتون چه دوست چه پارتنر بیشترین حساسیت و دقت رو داشته باشید، تا در آخر اون شکست خورده ی داستان نباشید.

نور زمانی بر تاریکی میتابه ، که خواهانش باشی، نه عادت به تحمل تاریکی ..

♡

دردناک‌ ترین بخش پذیرش زمانی هستش که میپذیری اصلا ارزشش رو نداشت، ارزش تمام انرژی و وقت و خوبی‌‌هایی که از جون مایه گذاشتی، زخم‌‌هایی که در ازاش خوردی و فرسودگی که در تار و پودت نشست، گریه‌هایی که شب و روز کردی، اهمیت‌های زیادی که دادی، اصلا ارزش این همه غرامت رو نداشت.