آرزو میکنم برآورده شدن همه ی آرزوهای کوچیک و بزرگت رو به چشمت ببینی :)🪄

گاهی فقط یه روزنه‌ی کوچیکِ نوره
که بهمون یادآوری میکنه
اُمید همیشه با صبوری میاد .

دقت کردی از وقتی که دیگه
با یه سری آدم‌ها سروکار نداری،
زندگیت چقدر آروم‌تر شده؟
دیگه خبری از حاشیه و دردسرهای اضافی نیست،
و می‌تونی فقط روی خودت و دنیای کوچیکت تمرکز کنی.

یه دسته خوشحالی
خوشحالی میتونه همینقدر کوچیک باشه :).

♡

میدونی چیه؟ من با آدم‌هایی راحت‌ترم که امیدم رو ازم نگیرن، حس بد تو دلم نریزن، حسادت نکنن، و همه‌اش من رو با بقیه مقایسه نکنن، آرامش همین چیزهای کوچیکه‌.

بنده هیچوقت کسی رو بخاطر اینکه با یه اتفاق کوچیک از کوره درمیره و شروع به گریه میکنه قضاوت نمیکنم، خیلی خوب میدونم که برای اون اتفاق گریه‌ نمیکنه بلکه برای تموم چیزهایی که تا اون لحظه تحمل کرده گریه میکنه.

تو حق نداری راجع به کسی قضاوت کنی که کل زندگیشو ندیدی،
روزای سختشو حس نکردی،
از نزدیک شاهد هیچی نبودی؛
تو فقط یه قسمت کوچیک از عمرشو تماشا کردی،
تو فقط دیدی چیکار کرده، ولی ندیدی بهش چی گذشته،
شاید این بهترین تصمیمی بوده که اون آدم گرفته،
ولی "قضاوت" بدترین تصمیمیه که تو گرفتی!

دایره ارتباطی کوچیک‌تر،
زندگی خصوصی‌تر،
آرامش ذهنی بیشتر ....

داستانت از جایی تغییر میکنه که خسته‌ای ولی دائم در حرکتی، از گذشته فرار نمیکنی بلکه درس میگیری، به پرورش روح خودت بیشتر اهمیت میدی، از تلاش‌های قدم به قدم و کوچیکت لذت میبری.

چیزهای کوچیکی که تو فراموش کردی، من رو ذره ذره دارن میکشن عزیزم.