کنارش اصراری به قوی بودن نداشتم؛
شاید بتوان گفت:
"این بالاترین مرحله دل‌ دادگی در
دنیای من بود."

آیا چنین دنیای وحشتناکی ، جهنم هم دارد؟:)

بهش بگو در دنیایی که سراسر جنگ است تو پناه منی .️

هیچکس نمیفهمه تو هر شب با کدوم فکر خوابیدی و هر صبح با کدوم درد بیدار شدی!
اما تو فهمیدی که زنده موندن توی این دنیای بی‌رحم، خودش یه جور شجاعته.

در دنیایی که سراسر جنگ است، «تو پناه منی».

خدایا شکرت!
واسه شبای که فکر نمیکردیم صبح بشه...
واسه عزیزانمون که هر روز سلامتیشونو میبینیم...
واسه رفیقامون که تو دنیای هزار رنگ اونا یه رنگه نابن...
واسه آبی آسمون؛ واسه هوای خوب...
واسه دیدن دوباره ی سبز شدن درختا...
واسه فرصتایی که میدی تا اشتباهاتمونو جبران کنیم...
سختیایی که میتونست از این سخت تر باشه...
زمین خوردنا و واسه دوباره بلند شدنا...
واسه بودنت بهترینم...
خدایا واسه بودنت کنارم شکر...

توی دنیای تو بعضی چیزا فقط وقتی من انجامشون می‌دادم اشتباه بودن.

شدیدترین شکل تنهایی، زمانی‌ست که انسان فروپاشی دنیایش را تماشا می‌کند و جز خیره ماندن، هیچ کاری از دستش برنمی‌آید.

‏مردم زندگی خودشون رو دارن در کنارش به فضای مجازی هم سر میزنن؛
منم زندگی مجازیم رو دارم در کنارش به دنیای واقعی سر میزنم.

شاید در نگاه اول مشکلت بدترین درد دنیا باشه، ولی نمیدونی که شاید این درد دری به سوی دنیای جدید و تغییری بزرگ در زندگیت باشه.