نمیدونی بابت داشتنت چقدر خوشحالم نه؟! تو قشنگ ترین تافته جدا بافته ی دنیایی واسم. هدیه ی طبیعت به پاس تمام رنجهایی که کشیده یا مثلا نوبرونه‌ی درخت ارزو از سمت پری، یا شایدم دعای غریبه ای که خودم نشنیدمش‌. در هر صورت تو جادویی ترین بخش منی؛ میگم بخش من چون برای یه شخص جدا بودن زیادی بهم نزدیکی!! هیچوقت به همیشگی بودنم شک نکن، چون گره های قلب من فقط به دست خودت باز میشن بمون، بمون بمون؛ اندازه ی تموم ادم ها بمون. با عشق برای رویایی ترین چشم های دنیا!

غم انگیز ترین چیزی که آدم می‌تونه از خودش بپرسه اینه که
"چرا اونقدری که من حواسم به همه هست ، هیچ‌کس حواسش به من نیست "

انقد حواسمون پرت بقیه ست
انگار یادمون رفته خدا اصل قضیه ست ..

♡

احمق
من
یه
شبایی
حواسم
بهت
بود،
که
خودتم
خودتو
ول
کرده
بودی؛

روزایی هست که فقط ادامه می‌دی،
نه به خاطر اینکه خوب باشی،
به خاطر اینکه بلد نیستی وایسی، حتی وقتی همه‌چی از پا انداختت.
هیچ‌کس نمی‌فهمه پشت اون “چیزی نیست” چقد زخم پنهونه.
و تهش می‌پرسی از خودت:
«چرا هیچ‌وقت کسی حواسمو نگرفت وقتی داشتم می‌ریختم؟»

قوت قَلب اونجا که خدا گفت:

" فاِنَّک باعیُنِنا "
حواسم به تو هست بنده ی من 🫀.

وقتی از هم فاصله میگیریم، یه چیزی توم از بین میره، یک بخشی از خودم گم میشه، تو واسم مثل هوایی میمونی که نمیتونم توش نفس نکشم، مثل دارویی، عوارض داری، ولی نبودنت از بودنت دردناک‌تره.

حواسم نیست کی لیوان آبم پر میشه
حواسم نیست چجوری از خیابون رد میشم میرسم اونور
حواسم نیست کی از خونه میرسم کلاس
حواسم نیست آدما دارن چی بهم میگن
اصلا حواسم نیست زندگیم چطوری داره میگذره.

بعضی‌ها انقدر واسم عزیز بودن که وقتی از چشمم افتادن خودم بیشتر ناراحت شدم.

رفتار من بازتاب همون برخوردیه که باهام میشه، هر چقدر هم احترام ببینم همونقدر احترام میذارم، هر چقدر واسم ارزش قائل بشه همونقدر ارزش قائلم، ساده‌ست، چیزی که به من میدی همون رو پس میگیری.