وقتی از هم فاصله میگیریم، یه چیزی توم از بین میره، یک بخشی از خودم گم میشه، تو واسم مثل هوایی میمونی که نمیتونم توش نفس نکشم، مثل دارویی، عوارض داری، ولی نبودنت از بودنت دردناک‌تره.

حواسم نیست کی لیوان آبم پر میشه
حواسم نیست چجوری از خیابون رد میشم میرسم اونور
حواسم نیست کی از خونه میرسم کلاس
حواسم نیست آدما دارن چی بهم میگن
اصلا حواسم نیست زندگیم چطوری داره میگذره.

بعضی‌ها انقدر واسم عزیز بودن که وقتی از چشمم افتادن خودم بیشتر ناراحت شدم.

رفتار من بازتاب همون برخوردیه که باهام میشه، هر چقدر هم احترام ببینم همونقدر احترام میذارم، هر چقدر واسم ارزش قائل بشه همونقدر ارزش قائلم، ساده‌ست، چیزی که به من میدی همون رو پس میگیری.

چقدر دور و تار شدی واسم، انقدر دور که دیگه از این فاصله‌ نمیتونم بفهمم چه حسی داری بهم، انگار کم کم داره هرچیزی که منو بهت وصل میکرد پاره میشه و تموم میشی واسه همیشه.

‌‏واسه دوستم خواستگار اومده با کلی ذوق واسمون تعریف میکرد، ازش پرسیدم خب پسره چجور آدمیه حالا
گفت باباش پولداره..

دلم نمیخواد با آدم بهتری آشنا شم، دلم می خواست تو آدم بهتری واسم بودی.

اونی که خدا واسمون میخواد
خیلی قشنگ تر از اونیه که خودمون میخوایم
بهش اعتماد کن .️

اصلا حواسم به حرف هایش نبود
نه اینکه دوستش نداشته باشم !
فقط حوصله ی حرف زدن نداشتم ...
یادمان باشد همه ی آدم ها حق دارند یک وقت هایی خسته باشند ،
حق دارند گاهی حوصله نداشته باشند ،
و حق دارند بخواهند یک زمان هایی سکوت کنند و تویِ لاکِ خودشان باشند ...
آدم هایِ بی حوصله ، همان آدم هایِ سابق اند ،
فقط کمی خسته اند ،
قدری به حالِ خودشان که باشند ؛
خوب می شوند ...

. .

صدای رفتار آدمها انقدر واسم بلنده که دیگه صدای حرفاشونو نمی‌شنوم.