دارم دوران عجیبی از زندگیم رو سپری میکنم، همه چیز اوکیه ولی اصلا حالم خوب نیست و هیچی بهم حال نمیده.

اصلا من نمی‌خوام مواظب خودم باشم. ولی کاش می‌شد مواظب کسایی که دوستشون دارم باشم.

«داری زندگیتو می‌کنی که یهو یادت میاد اصلا زندگی نکردی.»

شایدم اصلاً تو آینده ای که نگرانشیم، نباشیم.

با تمام وجودم هر روز دارم این جمله رو زندگی می‌کنم: زندگی اصلاً قابل پیش‌بینی نیست…

من نمی‌خوام قوی بمونم. من اصلا نمی‌خوام که قوی باشم. نمی‌خوام. می‌خوام گریه کنم.

پایداری همتون......

زندگی‌ست دیگر...
همیشه که همه‌ی رنگ‌هایش جور نیست
همه‌ی سازهایش کوک نیست
باید یاد گرفت با هر سازش رقصید
حتی با ناکوک‌ترین ناکوکش
اصلا رنگ و رقص و ساز و
کوکش را فراموش کن
حواست باشد به این
روزهایی که دیگر برنمی‌گردد
همیشه خوش باشید.. از تک تک ثانیه های زندگی استفاده کنید
به امید افق آرامش ...
<هیچ _چیز_ همیشگی_نیست>

𝑰'𝒎 𝒔𝒍𝒐𝒘𝒍𝒚 𝒇𝒊𝒙𝒊𝒏𝒈 𝒎𝒚𝒔𝒆𝒍𝒇 𝒅𝒂𝒚 𝒃𝒚 𝒅𝒂𝒚

من دارم روز به روز دارم خودم رو یه کمی بیشتر اصلاح می‌کنم 🤍

♡

خیلیا میبینن و میگن اصلاً بهت نمیخوره که تو زندگیت مشکل داشته باشی...
بهت نمیخوره که سختی کشیده باشی!
بهت نمیخوره زود رنج باشی...
بهت نمیخوره احساسی باشی...
بهت نمیخوره که تنها باشی :)
آره خیلی چیزا بهمون نمیخوره چون ما به خیلی از دلایل ظاهر داستان رو حفظ کردیم و نخواستیم کسی چیزی ازمون بدونه...
وگرنه فکر بقیه کجا و واقعیت زندگی ما کجا...!

یکی از فاجعه‌ترین باگ‌های این دنیا اینه که عاشق یکی میشی که جز اون آدم دیگه‌ای رو نمیتونی ببینی، در حالی که اون آدم اصلا تو تقدیر تو نیست.