میشه دوباره باهم دوست باشیم؟
قول میدم این دفعه عاشقت نشم...
‌‌‌‌‌• |.|

‏یه جا چه قشنگ نوشته بود:
کاش آدمیزاد صاحب اختیار گذشته هاش بود..
که دردی اگه کشیده،
بشه که روزی به دلخواه فراموشش کنه.
یا کاش میشد مثل کلاسی که تعطیل شده و تو تکلیفت رو انجام دادی، کوله ات رو برداری و بگی آقا من غصه هام رو خوردم،
میتونم بقیه ام رو جمع کنم و برای همیشه برم؟

و در انتها ، همه‌مون نیاز داریم شب که میشه سرمونو بذاریم رو شونه‌ی امنِ کسی‌ که دوستش داریم و دوستمون داره :)

تو فقط خودت رو داری.
و‌‌خودت همیشه کافیه..


. .

But in the end, your soul belongs to someone who looks at you more beautifully

ولی در نهایت روح تو متعلق به کسی میشه که قشنگ‌تر نگاهت میکنه

تو کاری میکنی که من نسبت به خودم حس خوبی پیدا میکنم و همین باعث میشه بری تو قلبم^^


. .

The end of stories are always written by those who are left; Not those who are gone

اخر داستان‌ها را همیشه کسانی می‌نویسند که مانده‌اند؛ نه آن ها که رفته اند

قشنگترین حسی که میشه به یه انسان منتقل کرد عشق نیست، حس کافی بودنه.

همه چی،
تکرارش خسته کنندست؛
جز بوسه
چون فراموش نمیشه...
وقتی دل میگه،
چشم میبینه،
لب میبوسه،
مغز ذخیره میکنه،
لذتش به یادگار میمونه :))

تموم حرف رو آقای محمود درویش میزنه که میگه:
"آنان که در دشواری هایمان غائب بودند، پس بگذارید برای همیشه غائب بمانند..!"
‌