من هستم؛
هستم تا توی بُردهات تشویقت کنم...
تا توی شکست‌هات دستتو محکم‌تر بگیرم...
تو همیشه منو داری، هیچوقت روبه‌روی تو نیستم.

درختی که ریشش سفت و محکم باشه هیچ تبری حریفش نمیشه



. .

بهش گفتم: "واقعا یکی باید باشه کنارت تا غذاتو باهاش تقسیم کنی یا از کنارش بودن لذت ببری. حداقل من دنبال دلیلم. هیچ‌وقتم نتونستم خودم دلیل محکمی برای خودم باشم."

پناهگاه اصلی، خانواده است، شاید ایده‌آل نباشه ولی عوضش محکمه، امنه، ازت تو هر شرایطی مراقبت میکنن :))

یک گلدان گل را رها کن به امان خودش، بعد از چند وقت، حتما می‌خشکد. حالا جای آن گلدان، آدمیزاد باشد، نگویی دوستش داری، دستی از روی محبت بر سرش نکشی، به اوضاع و احوالش نرسی، نازش را نکشی، برایش دلبری نکنی، خبر از احوالش نگیری، هر چقدر هم که محکم باشد، یک جایی می‌خشکد.
می‌خواهم بگویم مراقب گل زندگی‌تان باشید، قبل از آنکه تنها مشتی خاک تهِ گلدانِ زندگی برایتان بماند.
مگر آدمیزاد به چه بند است، جز کمی محبت ؟

یکی پیدا نشد که بخاطرش انقدر مجبور نشیم خط قرمزامون و سفت و محکم حفظ کنیم، تا بدون اینکه دائم بهش گوشزد کنیم که این و حدومرز منه، خودش بدونه و کنارش حس امنیت کنی و دائم در حال ترس از آسیب نباشی.

اشک عزیزم ، وقتی موضوع جدیه و من دارم به شدت بحث میکنم و عصبانی‌ام و حق با منه و باید محکم باشم ، گوله گوله نریز ، نریز عزیزم ، داری گند میزنی به همه چی :(

♡

من همونیم که وقتی بغلش کنی محکم‌تر بغلت میکنه

من هستم!
هستم تا توی بُردهات تشویقت کنم
که تو شکست‌هات دستتو محکم‌تر بگیرم
تو هیچ وقت منو رو به رویِ خودت نمیبینی
من همیشه همینجام، کنارت...
هرجایی از زندگیت که ایستاده باشی
تو پستی یا بلندیش،
تو روشن‌ترین یا تاریک‌ترین قسمتش
تنها نیستی، من کنارتم..

اگه بگن خودتو وصف کن ، میگم:

محکم به اندازه لبخندی که فریاده...
• |.