هیچی تو این زندگی انقدر جدی نیست که بخاطرش خیلی خودتو اذیت کنی

یکی پیدا نشد که بخاطرش انقدر مجبور نشیم خط قرمزامون و سفت و محکم حفظ کنیم، تا بدون اینکه دائم بهش گوشزد کنیم که این و حدومرز منه، خودش بدونه و کنارش حس امنیت کنی و دائم در حال ترس از آسیب نباشی.

این روزها بیشترین چیزی که براش
تلاش می‌کنم اینه که یاد بگیرم؛
هیچکس و هیچ چیز ارزش نداره
بخاطرش غمگین باشم،
هیچ آدمی ارزش نداره،
لحظه‌ای از زندگیم رو براش تلخ کنم.

ارزش تو بیشتر از اینه که با هر چیزی کنار بیای. بعضی چیزها ارزش نداره که بخاطرشون خودت و نادیده بگیری. گاهی باید دست بکشی از چیزی که یه روزی آرزوت بود.

این روزها بیشترین چیزی که براش تلاش میکنم اینه که یاد بگیرم هیچکس و هیچ چیز ارزش نداره بخاطرش غمگین باشم، هیچ آدمی ارزش نداره لحظه‌ای از زندگیم رو براش تلخ کنم.

بعضی اوقات نمیخوایم حالمون خوب بشه، چون دردمون اخرین نقطه ی اتصالیه که میتونیم بخاطرش با خاطراتمون و گذشتمون داشته باشیم.

آدم باید یکیو داشته باشه که خودشو بخاطرش جمع و جور کنه، پولاشو جمع کنه، پس انداز کنه، هدیه بخره، یه کارایی رو انجام نده یه اخلاقایی رو ترک کنه، به خودش برسه، به خودش بیاد، انگیزه برای پیشرفت پیدا کنه، خودشو دوست داشته باشه و به زندگی جدی تر‌ نگاه کنه

تو اولین و آخرین کسی بودی که حاضر بودم بخاطرش انقدر کر و کور و احمق باشم 🫀

غم واقعی اونی نیست که بخاطرش گریه میکنی،
غم واقعی لالِت میکنه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

‏درسی که از زندگی گرفتم اینه که “زمین می‌چرخه و تورو درست توی همون موقعیتی قرار می‌ده که دیگری رو بخاطرش قضاوت کردی .”