هرکدوممون تو این زندگی به یکی نیاز داریم که کنارش خود خودمون باشیم



. .

پارتنرِ مناسب اونیه که بتونید کنارش زندگی کنید. زندگی واقعی سکوت داره، بی‌حوصلگی داره، خستگی داره، شلختگی داره، قیافه‌ی زشت داره. پارتنر مناسب اونیه که تو روزهای سخت، خودش یه بار نشه رو شونه‌ ات که همه ا‌ش بخوای نگران باشی نکنه دوستم نداشته باشه یا نکنه خسته‌ اش کنم.

کاش همه ی زن ها مردی را داشتند که عاشقشان بود ...
مردی که حرف هایشان را می فهمید...
ظرافتشان را به جان می خرید...
و روزانه چند وعده ؛
از زیبایی و خاص بودنشان تعریف می کرد...
و کاش مردها ؛
زنی را کنارشان داشتند که عاشقش بودند...
که به آنها تکیه می کرد ... و قبولشان می داشت ... آن وقت جهانمان پر می‌شد از زنانی که پیر نمی شدند ،
مردانی که سیگار نمی کشیدند ،
و کودکانی ؛
که انسان های سالمی می شدند...

ببین من یاد گرفتم حسمو به کسی نشون ندم. نگرانشون باشم هرشب اما به نظر عین خیالم نیست. تنها باشم ساعت‌ها اما به یکیشون پیام ندم که به تو نیاز دارم الان. چون میدونم دلشونو میزنه، گرچه آدمیزاد همیشه همین بوده و من از اولشم امیدی نداشتم. کلا هم یکی دو نفرو تو زندگیم دارم که از حس درونیم خبر دارن، اونم مدت‌ها زمان برد تا بتونم بگم داستان چیه و خود واقعیم باشم و انگار همه فلسفه بودنه آدما تو زندگیت همینه که تو واقعا چقدر خودتی کنارشون، با همه ضعفات، همین؛


. .

‏آدم باید یک نفر را داشته‌ باشد که شب‌ها وقتی در تاریکی کنارش خوابیده با او از دیروز مزخرفِ طولانی یا از روز زیبای فردا حرف بزند 🤍

- حمید سلیمی

♡

امیدوارم نصیب کسی بشین که بدونه چه کسی رو کنارش داره و قدردان وجودتون باشه .️

یاد بگیرید
همون موقع که لازمه، باشید
یه دقیقه بعد، یه ساعت بعد، یه روز بعد، یه ثانیه بعد دیگه اون لحظه نیست؛ ‏
دستا سرد میشن، احساسات ته‌نشین میشن، طوفانا آروم میشن، آتیشا خاموش میشن...
و آخرش
فقط این به یاد آدم می‌مونه که ‏به موقع بودن کنارش یا نه.



. .

"روابط دوستانه یا عاشقانه‌ی تو باید عامل کاهش استرست باشن نه بیشتر شدنش, باید منبعی برای آروم شدن تو, پیشرفتت، خوشحالی و آسون تر شدن مسیر زندگیت باشن.
اونا باید باشن تا از زندگیت لذت ببری و حالت خوب باشه کنارشون نه برعکسش. چون زندگی خودش به اندازه کافی سخت هست "



. .

من کلا زیاد با کسی اوکی نمیشم و سعی میکنم به هر کسی نزدیک نشم، خیلی‌ها رو هم پس میزنم چون نمیخوام آدم‌های ارزون برام خیلی گرون تموم شن، و سعی میکنم دایره ارتباطم رو کوچیک نگه دارم و آدم‌هایی رو کنار خودم داشته باشم که هدف دارن، کنارشون آرامش دارم و میدونم که میشه بهشون اعتماد کرد.

طبق روانشناسی اگه با لمس شدن توسط بقیه راحت نیستی ممکنه دلیلش این باشه که زبان عشق تو لمس فیزیکیه، تو این‌ نوع صمیمیت رو برای آدم‌هایی نگه‌ میداری که واقعا برات مهمن و کنارشون احساس امنیت و راحتی میکنی.