تا میتونید خودتونو به گیج بازی بزنید
بگید نمیدونم، بگید نمیتونم، بگید
بلد نیستم، بگید حالیم نمیشه، بگید
من خرم، بگید من ناتوان عقلی ام
ولی ارامش برای خودتون بخری با
گفتن این کلمات و هرچی ک شنیدید
به هیچ جاتون نباشه...

بعضی درها رو ببند.
نه به خاطر غرور، ناتوانی یا تکبر، بلکه صرفاً به این دلیل که دیگه به جایی نمی رسن.

تا میتونید خودتونو به گیج بازی بزنید
بگید نمیدونم، بگید نمیتونم، بگید بلد نیستم، بگید حالیم نمیشه، بگید من خرم، بگید من ناتوان عقلی ام
ولی ارامش برای خودتون بخرید با گفتن این کلمات و هرچی ک شنیدید به هیچ جاتون نباشه..

حتی اگر همه هم درد و رنج کشیده باشن، باز هم از درک درد و رنج همدیگه ناتوانن!
چون تا همون رنج رو تجربه نکنی هیچ وقت متوجه عمق اون رنج نمیشی چون جنس رنج هامون باهم فرق داره! حتی اگر دردت بزرگتر از درد بقیه باشه! چون قصه ی رنج هامون باهم فرق داره!

کسی که تو رو طرد می‌کنه، همیشه قوی‌تر از تو نیست! شاید فقط ناتوان‌تر از اونیه که با عمق احساسات واقعیش روبرو بشه.

Remember, someone's inability to love you the way you need doesn't diminish your worthiness of love, It's a reflection of their capacity, not your deserving nature.

به یاد داشته باشید، ناتوانی یک نفر در دوست داشتن شما آنطور که نیاز دارید، از شایستگی عشق شما کم نمی کند، بلکه بازتابی از ظرفیت اوست، نه ماهیت و شایستگی شما.

چشم‌‌هات رو برای چی می‌بندی؟ فقط می‌سوزن؛ مگه نه؟ می‌بندی اما هنوز هم همین‌جایی. روزهای زیادی قطره قطره آب شدی، فقط برای اینکه به اون لجن‌زار نریزی و بیش‌تر از این گند برنداری. اما هنوز هم همین‌جایی. از ناتوانی پاهات راضی‌ای؟ وقتی که نمی‌تونی با دست‌هات فقط دو ثانیه بیشتر حمل کنی؟ وقتی که همیشه باید بایستی، و توی جیب‌ها رو بگردی، تا ببینی به اندازه‌ی کافی برای ادامه دادن آرام‌بخش همراه داری؟ وقتی که می‌خندی و از صداش اذیتی؟ خوبه؟ دوستش داری؟ به اندازه‌ی کافی ازش لذت می‌بری؟ اینطوری می‌خوایش؟ "چه انتظاری داشتی"؟ چشم‌هات رو برای چی می‌بندی؟

نوشته بود هربار که از یک کار ناخوشایند اجتناب میکنیم، ذهن ما بیشتر به این باور میرسه که ناتوان هست!
پس برای اثبات ناتوان نبودن به ذهنمون، باید با کارهایی روبرو بشیم برامون ناخوشایندن و به همون اندازه برای رشدمون واجبن.

Love may forgive all infirmities and love still in spite of them: but Love cannot cease to will their removal.

عشق ممکنه از همه ناتوانی هات چشم پوشی کنه و با وجود اونا همچنان عشق بورزه بهت: اما عشق نمیتونه باعث از بین بردن اون ناتوانی ها بشه.

آدم امن اونیه که بهت این فضا رو میده که بدون هیچ واهمه‌ای کنارش ضعیف‌ترین، حساس‌ترین، زودرنج‌ترین، خسته‌ترین و ناتوان‌ترین ورژن خودت باشی.