دارم به این فکر میکنم که چند بار همدیگه رو بخشیدن که الان اینجان...

هر آدمی که میشناسی یه چیزی توو زندگی و گذشته‌ش هست که احتمالا ارزش اینو داره که با هق‌هق‌های غیرقابل‌کنترل کف زمین سقوط‌ کنی، پس؛ با همدیگه خوب باشید و ‌جوک‌های بامزه بگید.

زندگی از جایی سخت‌تر شد که فهمیدم دیگه طرف همدیگه نیستیم.

واستون ازین رابطه ها آرزو میکنم که مدت خیلی طولانی باهم بمونید ، بهتر از هرکس همو بشناسید ، همه جوره همدیگه رو بلد باشید و کنار همدیگه خودتون باشید . چون این مدل رابطه که بتونی خود واقعیت رو به پارتنرت نشون بدی و اون هم همون‌طور که هستی تورو بپذیره بنظرم بهترین نوع رابطه ست.

باشه مادوتا واسه هم دیگه خیلی تاکسیک بودیم،ولی اون وقتایی که بلند بلند به جوکای بین خودمون میخندیدیم چی؟ نیک نیمی که همدیگه رو باهاش صدا میزدیم چی؟ اون شبایی که از دست همه دنیا فقط به هم دیگه پناه میبردیم چی؟ وقتایی که میرقصیدیم چی؟ اونا ام همش دروغ بود؟

یک اردیبهشت امسال تاریخ می‌شه ۰۳/۰۲/۰۱
منکه می‌گم این یه شمارش معکوس برای شروع دوباره‌ست. برگرد از اول سلامت روان همدیگه رو نابود کنیم.

میدونی
حیفه
که
بعد
همدیگه
قلبامون
میوفته
دست
غریبه‌ها!

سپهر خدابنده یه جا گفت: «اگه بعد از دیدن تاریکی‌های همدیگه هنوز برای هم جذاب باشیم، اون‌موقع تازه می‌شه صحبت از دوست داشتن نسبتا واقعی کرد...»
امیدوارم کسی وارد زندگیت بشه که بعد از دیدن تاریکی‌هات، باز هم کنارت بمونه.️

اگه یه کم اشتباهات همدیگه رو تحمل می‌کردیم کمتر احساس تنهایی می‌کردیم :(

.Certified Copy

بیخیال دنیا، بیا همینجوری سخت همدیگه رو در آغوش بگیریم