ذهن آدمم عجیبه، یه جزییاتی رو‌ از خاطراتت با کسایی که دوستشون داشتی یادشه که حتی برای خودتم عجیبه چجوری بعد این همه سال تا این حد ریز یادته، ادمایی که دیگه تو زندگیت نیستن و قرار نیستم بیان.

اگه قراره پیری این شکلی نباشه، همون بهتر که میانسالی آخرین مرحله باشه.

رابطه قرار نیست آسون باشه؛
یه وقتایی هست که حوصله‌ت رو سر می‌برم
بهم شک می‌کنی، بی‌اعتماد می‌شی یا ازم زده
می‌شی؛ یه وقتاییم هست که دلم نمی‌خواد
باهات حرف بزنم،  یه سری دعواهای
رو مخ قراره اتفاق بیوفته ولی در آخر همش
به این ختم می‌شه، که یه قلب نمی‌خواد
بیخیال اون یکی بشه، همش به اون پیوند
بینمون ربط پیدا می‌کنه، همون پیوندی که
مارو با تموم بالا پایینا و مشکلات کنار هم
نگه می‌داره و تعریف دقیق عشقه..

. .

خداروشکر قرار نیس برای همیشه زندگی کنیم

‏حس میکنم
روح و روانم پیرتر از این حرفاست که
دیگه بتونم وارد رابطه شم
و مراحل اولیه رو طی کنم.
تا آخر عمرم قراره تنها بمونم
مگه اینکه
یه نفر مثل خودم پیدا شه از
وسط شروع کنیم.

یه چیزی که خیلی آرامش داده به زندگیم اینه که یاد گرفتم آدما رو دقیقا همونجوری که هستن بپذیرم و توقع بیجا از کسی ندارم.
مثلا همونجوری که میدونم یه گاو قرار نیست کتاب بخونه، میدونم بعضیا قرار نیست شعور داشته باشن و بابت حرفا و کاراشون دیگه ناراحت نمیشم و اعصاب خودمو بهم نمیریم.
‌

. .

به هیچکس نگو چه برنامه‌ای تو ذهنته، تا اینکه انجامش بدی!
به هیچکس نگو هدفت چیه؛ تا اینکه مسیرشو کامل پیدا کنی.
به هیچکس نگو داری برای چی تلاش میکنی؛ تا اینکه به مقصد برسی.
به هیچکس نگو برای زندگیت چه برنامه داری تا اینکه توی اون جایگاه قرار بگیری.
بدبینی و انرژی منفی دیگران قاتل آرزوهاست دوستِ من!

‏قبوله ، قرار نیست به همه آرزوهامون برسیم !!
‏ولی دیگه انصافم نیست که هرچی میخوایم نشه
‏:))))

ببینید
‏«فرست قرار دادن خودت»تو هر زمینه ایی،خیلی مهمه.حالا هی از خودت بزن،هی از خواسته هات کوتاه بیا،هی خط قرمزهات رو نادیده بگیر،هی بگو نه گناه داره ولش کن،هی از خودگذشتی،بخشش،دلسوزی بی مورد،تهش کی ضربه میخوره؟تو قشنگم.

بابت تمام نشدن های زندگیمون ،
‏بیایید یبارم قرار بذاریم بشینیم دور هم ، آه بکشیم!