تنها دلیلی که باعث میشه هنوز به عشق باور داشته باشم، طرز عاشق شدن خودمه.

آره عوض شدم چون ارزش خودم رو فهمیدم، فهمیدم باید خودم رو دوست داشته باشم، فهمیدم نباید همیشه کنار بیام، فهمیدم دلسوزی زیاد اشتباهه، فهمیدم باید خودم رو جای درست خرج کنم و فهمیدم تهش فقط خودم رو دارم، آره تجربه‌هام از من چیزی ساخته که دیگه نمیخوام و نمیتونم مثل قبل باشم.

آره عوض شدم چون ارزش خودم رو فهمیدم، فهمیدم باید خودم رو دوست داشته باشم، فهمیدم نباید همیشه کنار بیام، فهمیدم آدم‌ها شبیه حرف‌هاشون نیستن، فهمیدم دلسوزی زیاد اشتباهه، فهمیدم باید خودم رو جای درست خرج کنم و فهمیدم تهش فقط خودم رو دارم، آره تجربه‌هام از من چیزی ساخته که دیگه نمیتونم و نمیخوام مثل قبل باشم.

دلم میخواد گوشه‌ای از ذهن کسی؛ یه غریبه‌ی مهربون باشم.

بهش گفتم: "واقعا یکی باید باشه کنارت تا غذاتو باهاش تقسیم کنی یا از کنارش بودن لذت ببری. حداقل من دنبال دلیلم. هیچ‌وقتم نتونستم خودم دلیل محکمی برای خودم باشم."

دیگه وقتشه خود واقعیم باشم، غمگین و ناراحت.

من باید دوستت داشته باشم تا حوصله‌ات رو داشته باشم؛ می‌گیری که چی می‌گم؟ پس حوصله‌ام رو‌ سر نبر اگر صمیمیتی با هم نداریم.

i’m not sure if i’m depressed. i mean i’m not sad but i’m not exactly happy either. i can laugh &’ joke &’ smile during the day but when i’m alone at night i just feel kinda numb.

مطمئن نیستم افسرده باشم.
منظورم اینه که ناراحت نیستم اما خوشحالم نیستم.
می تونم در طول روز بخندم، شوخی کنم و لبخند بزنم اما وقتی شب تنها میشم،
احساسه بی حسی دارم.

می خواهم مانند گل آفتابگردان باشم
حتی در تاریک ترین روزها هم بایستم
و نور خورشید را پیدا کنم .

دلم می‌خواهد هیچ‌ کجا نباشم یحیی
نه در خانه ، نه در خیابان ، نه در یاد آدم‌ها