ترسناک تر از صدای موشک و پدافند، آفلاین شدن ادماییه که نگرانشونیم.

انقد احمقم که نگران ناراحت شدن کسی که ناراحتم کرده میشم.

منابع دولتی: صدای پدافند هایی که میشنوید صدای تست پدافندی هستش و هیچ حمله ای انجام نشده، نگران نباشید

اگر گذاشتن اروم بگیریم..

اینجور مواقع می‌فهمی چقدر چیز برای از دست دادن داری و باید نگرانشون باشی.

اوضاع تغییر میکنه ولی یادتون بمونه کیا واقعا نگرانتون بودن!!

غمگینم، دوست دارم یکی از ته دل دوستم داشته باشه، حواسش بهم باشه، نگرانم شه، حالم براش مهم باشه، سراغم رو بگیره، فراموشم نکنه و وقتی حتی یه کلمه هم حرف نمیزنم از تو چشم‌هام بفهمه چمه.

تو این روزا
کی بهت فیلتر شکن رسوند؟
کی بهت اس ام اس داد؟
کدوم فامیل گفت بیاید اینور امنه؟
کی همیشه با استرس جویایِ حالت شد ؟!
کی نگرانت شد؟
کی گفت حالت خوبه؟
کی بهت کمک مالی، روحی و روانی کرد؟
همه اونارو از این به بعد بذار رو چشمت
و قدر دانشون باش.

هیچکس نگران خودش نیست ، همه نگران هم ‌دیگه‌ ان ..

غمگین ترین و در عین حال قشنگ ترین پدیده ای‌ که الان داره اتفاق می‌افته اینه که هیچکس نگران خودش نیست، همه نگران هم‌دیگه‌ان.

شایدم اصلاً تو آینده ای که نگرانشیم، نباشیم.