امشب یک نفر اشتباهی برایم فرستاد «کجایی؟»
دلم هری ریخت، مدتها بود منتظر این بودم که کسی برایش مهم باشد من کجا هستم
در همین حین دوباره پیام آمد
«شرمنده؛ اشتباه شد»
برایش نوشتم
«میدانم، من در ضلع جنوبی دریاچه چیتگر ،روی شن‌ها نشسته‌ام، میشود اشتباهی حالم را بپرسید»؟
دیگر پاسخی نداد...

او
می‌جنگید تا پیروز شود،
من
می‌جنگیدم تا برایش بمیرم،
و اسم این حماقت ؛
"عشق" بود.

در زندگی‌ام همیشه آمادگی این را دارم که تنها بشوم، چون بعضی از آدم‌ها سریعاً عوض می‌شوند، امروز برای آن‌ها مهم‌ترینی اما فردا ممکن است برایشان هیچ‌گونه اهمیتی نداشته باشی...

یک گلدان گل را رها کن به امان خودش، بعد از چند وقت، حتما می‌خشکد. حالا جای آن گلدان، آدمیزاد باشد، نگویی دوستش داری، دستی از روی محبت بر سرش نکشی، به اوضاع و احوالش نرسی، نازش را نکشی، برایش دلبری نکنی، خبر از احوالش نگیری، هر چقدر هم که محکم باشد، یک جایی می‌خشکد.
می‌خواهم بگویم مراقب گل زندگی‌تان باشید، قبل از آنکه تنها مشتی خاک تهِ گلدانِ زندگی برایتان بماند.
مگر آدمیزاد به چه بند است، جز کمی محبت ؟

ویلیام شکسپیر ارزش دوست داشته شدن رو به خوبی درک می‌کرده که گفته:

بارها و بارها دوستت دارم را تکرار کنید آدم‌ ها هر لحظه نیاز دارند بدانند قلبی هست که برایشان می‌تپد🫀

با خود می‌جنگید و از خود شکست می‌خورد و بر جسد خود می‌گریست. جنگ‌های او درونش بود و دیگر توانی برای جدال با جهان برایش باقی نمی‌گذاشت.

فکر می کردی جانش بوده ای اما هیچ نبودی برایش ….

‏وَ...
می پرسند او که بود؟
هرگز نفهمیدم،
فقط می دانم؛
من برایش رهگذری بیش نبودم،
و او؛
تمام ِجانم...

•
آنشرلی گفت : آه ماریلا ، نصف لذت
هرچیز انتظاری است که برایش میکشی
ممکن است خیلی چیزها را به دست نیاوری اما میتوانی از انتظار کشیدن برایشان لذت ببری ..️

♡

من پذیرفته ام که برای آدم‌های اندک شماری می‌شود حرف زد ،
برایشان رفیق بود و سویشان امید رفاقت داشت ..