یکی از سختیای مجازی اینه که وقتی دلت گرفته، تنها کاری که ازم برمیاد چند خط نوشتنه، نه یه بغلِ آروم،ولی بدون، حالِ دلت، حالِ منه.

نوشته بود تنها کسی که میتونه برای نجات شما بیاد ، اون نسخه از شماست که از تکرار همون موقعیت خسته شده.

یه جا خوندم نوشته بود:
ما انقدر بدبختی کشیدیم که که به خوشبختی عادت نداریم،هرچیزی که واسه آدم غیرعادی باشه
ترسناکه،حتی اگه خوشبختی باشه!

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

نوشته بود شبای پاییزی برام دلگیر نیست
چون خونه ام خیلی قشنگه >>

. .

در نامه‌ آخرش نوشت و تو قلبی را شکستی که حتی راضی به خم ابروی تو نبود.

آدمها مثل کتابند؛
از روی بعضی‌ها باید مشق نوشت
بعضی را باید چند بار خواند،
تا مطالبشان را درک کرد؛
ولی بعضی ها را باید
نخوانده کنار گذاشت ...


. ویکتورهوگو

من همچنان تظاهر به دست و پا زدن می‌کنم ، در حالی که تنها کاری که واقعاً می‌کنم غرق شدنه ، به سختی سرم رو بیرون از آب نگه می‌دارم :).

" کتاب ما تمامش می‌کنیم نوشتهٔ کالین هوور "

♡

اون وقتی که یه روز کامل گوشیتو خاموش میکنی بعد که روشنش میکنی میبینی از یه نفر کلی تماس از دست رفته و مسیج داری که نوشته«کجایی نگرانتم» همونو نگه دار باقی که صبر میکنن تا آنلاین شی تا بعد بگن کجا بودی رو هم بریز دور به همین سادگی ...

نوشته بود:
پشت هر «سلام خوبی؟» هایی که نوشته میشه
یه «آمده ام تو به داد دلم برسی» پنهان شده.

بیشتر مراقب آدم های اطرافت باش...🤌🏻

ای خدای من ، شکرت
برای امید ، برای ایمان..
برای از تو گفتن و از تو نوشتن..️