بعضی‌هامون خیلی بی‌رحمانه داریم یه دردهایی رو تحمل میکنیم، دردهایی که خیلی بزرگ‌تر از قد و قواره ماست، هیچوقت حق انتخابی براشون نداشتیم، زورشون خیلی بیشتر از لبخندهامونه، دردهایی که هر بار از خودت میپرسی چرا من؟ و هر بار جوابی که هیچوقت پیداش نکردی و غمگین‌ترت میکنه.

بعضی اوقات متقاعد میشم که برای هیچ رابطه‌ی انسانی مناسب نیستم، چون انگار یا زیادی احساس میکنم، یا انقدر بی‌حس میشم که حتی خودمم نمیفهمم چی میخوام.

آدم‌ها از همدیگه دور میشن، بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که نباید به هم بزنن ولی میزنن و بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که باید به هم بزنن ولی نمیزنن.

زخم هامون فقط درد نمیدن! بعضی‌ هاشون عمق جدیدی بهت میدن، مثل ریشه‌هایی که توی تاریکی خاک قوی‌تر میشن.

تنهایی همیشه غم و غصه نیست، بعضی‌وقت‌ها فقط یه صندلی خالیه کنارته که از روی عادت مدام بهش نگاه میکنی.

ولی قبول داری بعضی آدم‌ها حیفت میکنن؟ حرف و عملشون یکی نیست، اعتمادت رو، احساست رو، قلبت رو، حال خوبت رو، حتی قنج رفتن دلت رو حیف میکنن، کاش آدم‌ها رو با حرف‌هاتون و کارهاتون حیف نکنید.

ولی قبول داری بعضی آدما حیفت میکنن؟
حرف و عملشون یکی نیست، اعتمادتو، احساستو، قلبتو، عقلتو، حال خوبتو، حتی قنج رفتن دلتو حیف میکنن
کاش آدما رو با حرفاتون و کاراتون حیف نکنید...



. .

بعضی روزا فقط طبیعتِ که روح آدمارو‌ نجات میده ..

♡

توی دنیای تو بعضی چیزا فقط وقتی من انجامشون می‌دادم اشتباه بودن.

ولی قبول دارید بعضی آدما حیفت می‌کنن؟
حرف و عملشون یکی نیست، اعتمادتو، احساستو، قلبتو، عقلتو، حال خوبتو، حیف می‌کنن...
کاش آدما رو با حرفاتون و کاراتون حیف نکنید...