𝙏𝙝𝙚𝙨𝙚 𝙙𝙖𝙮𝙨 𝙖𝙧𝙚 𝙛𝙖𝙠𝙞𝙣𝙜. 𝙋𝙧𝙚𝙩𝙚𝙣𝙙𝙞𝙣𝙜 𝙩𝙤 𝙗𝙚 𝙪𝙣𝙞𝙢𝙖𝙜𝙞𝙣𝙖𝙩𝙞𝙫𝙚, 𝙩𝙤 𝙧𝙚𝙟𝙤𝙞𝙘𝙚 𝙩𝙝𝙖𝙩 𝙣𝙤𝙩𝙝𝙞𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙩𝙩𝙚𝙧𝙨 𝙖𝙣𝙮𝙢𝙤𝙧𝙚.𝘽𝙪𝙩, 𝙝𝙤𝙬 𝙝𝙖𝙧𝙙 𝙞𝙩 𝙞𝙨 𝙩𝙤 𝙡𝙤𝙨𝙚 𝙩𝙝𝙞𝙨 𝙨𝙝𝙤𝙬.…

این روزهایم به تظاهر میگذرد. تظاهر به بی خیالی ، به شادی به اینکه دیگر هیچ چیز مهم نیست.اما، چه سخت میکاهد از جانم این نمایش…

شاید چاره اش
یک بی‌خیالی عمیق باشد
کمی موسیقی
قدری سکوت
و استکانی چای
همین .️.

امیدوارم
همون خیالی
رو که می‌بافی
بپوشی.🤍

جسمی
در
اینجا،
قلبی
در
آنجا
و
خیالی
بسیار
دور…

امیدوارم همون خیالی رو که بافتین،بپوشین.

رفیق امیدوارم همون خیالی رو که بافتی بپوشی :)

پرسید : زندگی چطوری میگذره؟!
گفتم : این روزهایم به تظاهر میگذرد ...
تظاهر به بی خیالی ، به شادی ؛ به اینکه دیگر هیچ چیز مهم نیست !
اما چه سخت میکاهد از جانم این نمایش ...

‌

گاهی‌جاده‌بی‌خیالی‌رابگیر
و دورشو ؛
آنقدر دور،که‌دیگردست‌هیچ‌دغدغه‌ای
به‌دلخوشی‌هایِ‌کوچکت‌نرسد.ᥫ᭡

بیخیالی رو تمرین کنید؛
یک سری از آدم ها حتی ارزش اینو ندارن که بخواید ی قسمت از فکرتون رو بهشون مشغول کنید....

رسیدن به بیخیالی، مخصوصا بعد از یه مدت که تموم ذهنت درگیرش بوده، حس بی‌نظیریه.