یکی از موضوعاتی که زیاد پیش میاد وقتیه که ارتباطتون با یک نفر قطع میشه، یکیشون به سندروم وفاداری مزمن مبتلا میشه، اینطوری که نسبت به کسی که نیست احساس تعهد میکنه، همش منتظر یه زنگ یا پیام از طرف اونه، دائم طرف رو چک میکنه و عمیقا امیدواره که برگرده و خودش رو از روند عادی زندگی و خوشی‌ها محروم میکنه و حتی به جای خالیش هم خیانت نمیکنه و این واقعیت تلخیه که خیلی‌هامون تجربه‌اش کردیم.

قدر کسایی رو که این روزا بدون در نظر گرفتن نسبت خانوادگی، بهتون زنگ زدن و پیام دادن و حالتون عمیقا براشون مهم بوده رو بدونید
این افراد انسان های واقعی اطرافتون هستن...

اون عشقی که ازش حرف میزنم
عشقِ عمیقه ..
همونی که آدما باید به خودشون تقدیمِش کنن
همون هستی
همون خدا
همون نور.

هر دفعه که تورو ورق می‌زنم، به لایه‌های عمیق‌تری از خودم می‌رسم.

Fall in love with taking care of yourself. Fall in love with the path of deep healing. Fall in love with becoming the best version of yourself but with patience, with compassion, and respect to your own journey.

عاشق مراقبت از خودت باش.
عاشق مسیر التیام عمیقت باش.
عاشق تبدیل شدن به بهترین نسخه از خودت باش.
اما با صبر، با شفقت و احترام به سفری که در پیش داری.

یه صحبت عمیق و معذرت خواهی می‌تونست همه چیز رو درست کنه.
(ولی تو انتخاب کردی که بری.)

خطاب به بهترین آدم زندگیم:

لطفا تو تبدیل به آدمی نشو که بهم ضربه زده ، تو تنها کسی بودی که دیدم بدی‌های دنیا ازش آدم بدی نساخت ..
عمیقاً بهت افتخار می‌کنم ، لطفا خوب بمون .️

نمی‌شود که فقط بجنگی و تلاش کنی و وسط بمباران مشکلات دوام بیاوری و با یک حفره‌ی خالی در قلبت راه بروی و زندگی کنی! نمی‌شود که از درون احساس فقدان داشته‌باشی و از بیرون آرام و خونسرد به نظر برسی. نمی‌شود که در قبال عمیق‌ترین زخم‌ها و نیازهای وجودی‌ات پاسخی دریافت نکرده‌باشی و بهبود نیافته‌باشی و فراموش کرده‌باشی و به حواشی دلخوش شده‌باشی.
تا کجا می‌توان سرسپرده و تسلیم شرایط بود و طغیان نکرد و فریاد نزد؟
بالآخره یک‌جایی کم می‌آوری و صبرت تمام می‌شود و  سد دفاعی اندوهت می‌شکند و تمام بغض‌های فرو خورده‌ات را درست در جایی که هیچ‌کس فکرش را نمی‌کند می‌شکنی و به وسعت اقیانوس بی‌اختیار هق‌هق می‌کنی و اشک می‌ریزی و فریاد می‌زنی ...
ما چه می‌دانیم در دل آدم‌ها چه می‌گذرد؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

من اگه میتونستم فقط یه‌جمله توییت کنم، می‌گفتم «مواظب دل آدما باشید».
وقتی دلی رو میشکنید، برای اون آدم، از همون‌لحظه و ثانیه، دیگه برای همیشه یه‌چیزی کمه,یه‌حفره‌ی عمیق تو دلش درست میشه
و همه‌ی قشنگیای دنیا، قبل از رسیدن به قلبش، میوفته اون‌تو…
عمیق‌ترین خوشی‌ها براش بی‌رنگه.

بعضی از آدما از جنس نورن ،انگار وقتی تو زندگیت هستن همه چی خوب‌ تره ..
حالِ دلت بهترِه ، بهت بیشتر خوش میگذره ، سختی ها آسون تر میشه ، و خندیدن هات واقعی تر میشه ، انگار میتونن عمیقا ترین نقطه ی قلبت رو لمس کنن و غمت رو احساس کنن و بفهمن .. بعضی از آدما انگار از جنس نور هستن ، انگار وجودشون برکتِ
نگاهشون نعمته و جنس عیارشون
طلاست یکی مثل تو .🫀

♡