بارون برای من تجسم لطیف آیه‌ی
«لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ» است
هر قطره‌اش در گوشم نجوا می‌کند:
ای بنده‌ی من ، درهای بلند آسمانم
هنوز به روی زمین باز است
مبادا تو از رحمت بی‌کرانم
نسبت به خودت نا امید شوی .

‏از توضیح دادن خودم به دیگران متنفرم. برام هیچ اهمیتی نداره که تو درباره من چه فکری میکنی، من حتی حاضر نیستم ذره‌ای تلاش کنم تا طرز تفکر تورو نسبت به خودم عوض کنم.

من از کارهایی که میکنید ناراحت نمیشم فقط علاقه‌ام رو روز به روز نسبت بهتون از دست میدم.

خودت هم نسبت به خود حقی داری
و مهم‌ترینش این است که هر کسی که قدر تو را نمی‌داند، ترک کنی.

همیشه وقتی یکیو دوست داری ‌، روش حساس تر میشی
با کاراش زودتر دلخور میشی چون دوست نداری اون کارو یا رفتارو از اون فرد ببینی ‌، مدام بحث میکنی باهاش و بهش گیر میدی کلا نسبت به همه چیز دورش حساس میشی ‌، اینکه کجا میره با کی میره چکار میکنه
این بی اعتمادی نیست ، این خود دوست داشتنه و من تورو همینقدر حساسانه دوست دارم :)

او انسان نیست، من قلب خود را به او دادم، او قلبم را گرفت اما تا سر حد مرگ فشرد و بعد دوباره به طرف من پرتش کرد، قلب آدمی جایگاه احساس اوست، از آنجا که او قلب مرا نابود ساخت، دیگر این قدرت را در خود نمیبینم که نسبت به او احساسی داشته باشم.

‏از توضیح دادن خودم به دیگران متنفرم، برام هیچ اهمیتی نداره که تو درباره من چه فکری میکنی، من حتی حاضر نیستم ذره‌ای تلاش کنم تا طرز تفکر تو رو نسبت به خودم عوض کنم.

زمان که بگذره ، دیدت نسبت به خیلیا عوض میشه ...

صدای بی گزند

گفت باورت میشه؟
همه‌ی تلاش های این مدتم فقط برای
برداشتن آوار بوده، من هیچی نساختم.
گفتم: بعضی وقتا دووم آوردن و بلند
شدن خیلی قدرت بیشتری نسبت
به ساختن میخواد...

تلاش کن واسه چیزی که میخوای، آدمی که دوستش داری، شرایط دلخواهت، جایی که میخوای باشی و از هر چیزی که حس میکنی تو زندگیت باارزشه ساده دست نکش، که حتی اگه آخرش هم نشد تو از اینکه بی‌تفاوت نبودی نسبت بهش پیش خودت و‌ وجدانت سرت بلند باشه.