ما بیش از اندازه قوی بودیم، مدام میشکستیم، شکسته‌هایمان را بند میزدیم و ادامه میدادیم‌، اشک میریختیم، اشک‌هایمان را خودمان با دست‌های خودمان پاک میکردیم و دوباره با تمام جسارت‌ روی پاهای خودمان می‌ایستادیم، ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمیدادیم، با کسی از دردهایمان نمیگفتیم و از کسی کمک نمیخواستیم، ما به قیمت همین قوی بودن از پا در آمدیم، قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند.

ما حتی دعوا هم نکردیم. فقط یه روز بیدار شدم دیدم روزهاست که حرف نزدیم.

انقدر از سر و ته حرف‌هامون زدیم که دل کسی نشکنه چیزی که موند فقط سکوت بود.

موقع گرفتاریامون زنگ خونه ی آشناها رو زدیم؛
به جای در ، چشامون باز شد...!

خدایا بابت همه چیزایی که به صلاحمون نبود و نشد شکرت..
حتی اگه غُر زدیم..
حتی اگه براش گریه کردیم..
و حتی اگه ازت شاکی شدیم..
شبتون بی غم ودرد.️

خدایا بابت همه چیزایی که به صلاحمون نبود و نشد شکرت..
حتی اگه غُر زدیم..
حتی اگه براش گریه کردیم..
و حتی اگه ازت شاکی شدیم..

" یا دافِعَ النَّقَم "
ای دور کنند سختی‌ها

خدایا ولی ما اینطوری
صدات زدیما قربونت🫀

میگفت، چقدر اشتباهی با آدم‌هایی حرف زدیم که هیچ تمایلی به شنیدنمون نداشتن؛
و چقدر اشتباهی خودمون رو از
آدم‌هایی دریغ کردیم که مشتاقِ
گوش دادن به حرفا و درد و دلامون بودن ...! ؛)

خیلی حق.

می‌گفت؛ چقدر اشتباهی با آدم‌هایی حرف زدیم که هیچ تمایلی به شنیدنمون نداشتن؛
و چقدر اشتباهی خودمون رو از آدم‌هایی دریغ کردیم که مشتاقِ گوش دادن به حرفا و درد و دلامون بودن ...!

When we are in trouble
We rang the bell of the house of acquaintances, but instead of the door
Our eyes were opened!

موقع گرفتاریامون
زنگ خونه ی آشناها رو زدیم اما به جای در
چشمامون باز شد!