کسانی که فکر میکردیم
دوستمان دارند
و اما
قول هایی که واقعی نبود…
#سروش_کلهر

. .

گاهی ما آدمایی رو برای خودمون بت میکنیم
‏که بهشون نمیرسیم!
‏وگرنه اگه فرصت معاشرت باهاشون رو پیدا میکردیم
‏شاید حتی انتخابشون هم نمیکردیم…

حالا چرا؟!
چون ذهن ما برداشت متفاوتی از مسائل داره
که خیلی از اوقات منطبق بر واقعیت نیست
و گاهی ما عاشق رویاهای خودمون
و کسی که از اون آدم در ذهن خودمون ساختیم میشیم
نه لزوماً کسی که اون فرد در واقعیت هست
و چاره کار هم اینه که بیایم به دنیای واقعی
و‌ آدما رو همونطوری که هستن ببینیم
نه طوری که ما دوست داریم باشن
همین.
#سپهر_خدابنده

. .

ما از آنان که برایشان تب میکردیم مردنی تر بودیم

ما اشتباه زیاد داشتیم ولی بزرگترینش این بود که فکر میکردیم همه لیاقت خوبیامونو دارن

کاش قبل از حرف زدن
کلمات را ذره ذره میجویدیم
قورت میدادیم
و هضم میکردیم
نه اینکه همه رو بلعیده …و آخر به روی طرف بالا بیاریم . . .

.
میگن ای کاش برگردیم به عقب
و از آشنایی با یه سری آدما‌ دوری میکردیم،
من میگم نه!
چون همون آدما باعث میشن
به یه آدم قوی تر‌ تبدیل شی...
هیچ کس از اولش قوی نبود!

. .

هر چی بزرگتر شدیم و بعدش هم پیرتر، فقط هیبت آدمهایی که فکر میکردیم خیلی آدم حسابی هستن تو ذهنمون شکست.

بابا کسی اصلا به ما نگفته بود بزرگسالی اینطوریه که. فکر میکردیم میریم دنیا رو می‌بینیم. با کسی که دوسش داریم زندگی تشکیل میدیم. تلاش میکنیم و از خودمون یه ردپای کوچیکی جا میذاریم تو این دنیا.

کاش خانواده هم تعدیل نیرو داشت. زن داداشم و دامادمون رو اخراج میکردیم.

-اگه الان که تغییر کردیم، همدیگه رو ملاقات میکردیم، همه‌چیز بینمون متفاوت پیش میرفت.
‏ آره ولی اگه تا الان همدیگه رو ملاقات نمیکردیم هیچ وقت به آدمایی که الان هستیم، تبدیل نمیشدیم.