ما بیش از اندازه قوی بودیم، مدام میشکستیم، شکسته‌هایمان را بند میزدیم و ادامه میدادیم‌، اشک میریختیم، اشک‌هایمان را خودمان با دست‌های خودمان پاک میکردیم و دوباره با تمام جسارت‌ روی پاهای خودمان می‌ایستادیم، ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمیدادیم، با کسی از دردهایمان نمیگفتیم و از کسی کمک نمیخواستیم، ما به قیمت همین قوی بودن از پا در آمدیم، قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند.

هیچوقت دلم نمیخواست ترکت کنم اما هر هفته همون حرف‌ها رو تکرار میکردیم و چیزی تغییر نمیکرد.

خیلی جاها حسم دروغ نمیگفت، این خودم بودم که نمیخواستم باور کنم.

‏اگه میخواستی انجام میدادی حتی اگه از آسمون سنگ میبارید ولی تو نمیخواستی.

بله اقای شایع،منم دلم نمیخواست از پس همه چی تنهایی برام

شاید یه روز بفهمی که هیچوقت نمیخواستم دعوا کنیم فقط میخواستم بفهمی اون موضوع چقدر اذیتم میکرد

اگه بگن خودت رو وصف کن ، میگم:

او باد بود ، رها ، نترس و گذرا.
کسی را نداشت و کسی را نمیخواست:)
• |.|

من
نمیخواستم
از
چشمم
بیوفتی
اما
خب
تو
تمام
تلاشتو
کردی : )!

‏تهش تنهایی زورم به همه‌چی میرسه ولی دروغ چرا؟ دلم نمیخواست تنهایی از پس همه‌چی بربیام....

زندگیمون وقتی سخت شد که برای عادی‌ترین و کوچیک‌ترین خواسته هامون کلی صبر کردیم، تحمل کردیم، چقد دَوندگی کردیم، سختی کشیدیم، ولی وقتی بهش رسیدیم هیچ حسی نداشتیم یا کلا دیگه نمیخواستیمش.