ولی در نهایت متوجه میشی که چیز زیادی نمیخواستی، بلکه از شخص اشتباهی انتظار داشتی.

میدونی چی میسوزونه؟
اینه که همه‌چی می‌تونست درست باشه،
می‌تونستیم کنار هم باشیم،
می‌تونستیم از پس سختیا بربیایم،
می‌تونستیم یه زندگی بسازیم که خیلیا فقط حسرتشو می‌کشن…
ولی چی شد؟
هیچی… چون تو نخواستی!
فقط همین.
نه تقدیر بود، نه بدشانسی، نه هیچ‌چیز دیگه… فقط خواستنِ تو کم بود.
من هزار بار خواستم،
هزار بار جنگیدم،
ولی یه‌نفره هیچ رابطه‌ای ساخته نمیشه.
تو نمیخواستی…
و من موندم با هزار تا “می‌شد” که هیچ‌وقت نشد . .


. .

ما بیش از اندازه قوی بودیم، مدام میشکستیم، شکسته‌هایمان را بند میزدیم و ادامه میدادیم‌، اشک میریختیم، اشک‌هایمان را خودمان با دست‌های خودمان پاک میکردیم و دوباره با تمام جسارت‌ روی پاهای خودمان می‌ایستادیم، ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمیدادیم، با کسی از دردهایمان نمیگفتیم و از کسی کمک نمیخواستیم، ما به قیمت همین قوی بودن از پا در آمدیم، قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند.

‏اگه میخواستی انجام میدادی حتی اگه از آسمون سنگ میبارید ولی تو نمیخواستی.

زندگیمون وقتی سخت شد که برای عادی‌ترین و کوچیک‌ترین خواسته هامون کلی صبر کردیم، تحمل کردیم، چقد دَوندگی کردیم، سختی کشیدیم، ولی وقتی بهش رسیدیم هیچ حسی نداشتیم یا کلا دیگه نمیخواستیمش.

‏در نهایت میفهمی چیز زیادی نمیخواستی، فقط از فرد اشتباهی انتظار داشتی.

دلم میخواست نقش اصلی داستانت باشم ولی مجبور شدم داستانمون رو تموم کنم چون تو نمیخواستی نقش اصلی داستان من باشی

اگه روزی خواستی گریه کنی من رو صدا بزن، قول نمیدم بتونم بخندونمت، ولی میتونم با تو گریه کنم. اگه روزی خواستی فرار کنی از اینکه من رو صدا بزنی اصلا درنگ نکن، قول نمیدم ازت بخوام که بمونی ولی میتونم باهات فرار کنم. اگه روزی نمیخواستی با کسی حرف بزنی من رو صدا بزن تا با هم سکوت کنیم، ولی اگه روزی من رو صدا زدی و من جوابی ندادم، به سمتم بیا. چون قطعاً تو اون زمان من به تو نیاز دارم.


..

به قول خودش کسی که بخواد بمونه،میمونه
‏آره تو نمیخواستی بمونی!

ᴡᴇ ᴅᴏɴ'ᴛ ᴡᴀɴᴛ ᴛʜᴀᴛ,
ɪ ᴄᴀɴ'ᴛ ɢᴏ ᴏɴ ᴡɪᴛʜᴏᴜᴛ ʏᴏᴜ ...

ما هیچوقت نمیخواستیم اینطوری شه،
میدونی که بدون تو نمیشه ادامه داد :)

.࿐