‏من دوستم بیوفته تو چاه، پشت سرش میرم. چون حتما اون چاهه جالب بوده، خوش میگذشته که دوستم رفته توش. نهایت پشیمون هم شدیم دو نفره پشیمون بشیم بهتره......

‏یه بیماری هست به اسم "اروتومانیا"؛
این بیماری اینطوریه که ؛
تو از شخصی که دوستش داری
تصویری می‌سازی که از
خود واقعیش پیشی گرفته
و در نهایت شخصیت اصلی اون فرد
باعث ناراحتیت میشه!
فکر میکنم خیلی هامون درگیر این بیماری باشیم

. .

کتاب هردو در نهایت میمیرند بدون سانسور :)))

ولی در نهایت متوجه میشی که چیز زیادی نمیخواستی، بلکه از شخص اشتباهی انتظار داشتی.

بعضی از نبردهای زندگی ارزش مبارزه نداره
و اگه آگاهانه ببازی و از اونها خارج بشی
در نهایت برنده‌ای چون انرژیت‌رو حفظ کردی
این نبردها می‌تونه ادامه یک رابطه،
یک دوستی، یک شغل، یک نگرش،
یک سبک زندگی
و حتی تلاش برای اثبات خودت باشه…


. .

درنهایت به خودم بازگشتم. و فهمیدم کسی بهتر از خودم، من را درک نمی‌کند.

رقابتی وجود نداره عزیزم، با نهایت احترام تو نمیتونی من باشی و با نهایت بی احترامی من هیچوقت نمیخوام که تو باشم.

و در نهایت هر چیزی تا یه حدی ارزش جنگیدن داره.

هیچوقت واسه آدم‌ها ۱۰۰تون رو نذارید؛ آدم‌ها همیشه دنبال اینن که یه چیز جدید از شما ببینن؛ اگه ۱۰۰٪ شما رو دیده باشن بعد از یه مدت جذابیتتون از بین میره، خسته‌شون میکنید و در نهایت ترکتون میکنن.

بخدا جدی میگم،
خیلی این قضیه نادره، اینکه دو نفر معشوقه هم باشن واقعا چیز شگفت انگیزیه،
اصلا توی کل نعمت های خدا چی میتونه قشنگ تر از این باشه که یکیو که بی نهایت دوستش داری اونم بی نهایت تورو دوستت داشته باشه.