اونایی که کنارتن قدر نعمتی که دارن رو میدونن؟
یا بیام ببرمت؟

صدای بی گزند

دارم یاد می‌گیرم از تنهایی لذت ببرم، چون فهمیدم هیچکس من و آدمِ خودش نمی‌دونه؛ فقط یه شخصیت فرعی‌ام تو زندگی بقیه.

من همونی ام که می تونم در دلشوره ترین و سگ استرس ترین حالت ممکنم به سر ببرم، اما بقیه رو همچنان به آرامش درونی و داشتن امید دعوت کنم...

من کسی رو میخوام که از دست خودم بهش پناه ببرم نه اینکه بخوام همش خودم رو یادش بیارم و بگم من رو ببین یا بهم توجه کن، یا درست دوستم داشته باش یا تنهام بذار.

برای خدمت به بشریت حاضرم تا پای چوبه‌ی دار بروم اما خوب می‌دانم که حتی دو روز هم نمی‌توانم با یک انسان در یک اتاق به سر ببرم. به محض اینکه یک نفر به من نزدیک می‌شود، شخصیتش کلافه‌ام می‌کند.

برادران کارمازوف - فئودور داستایوفسکی


. .

چقدر آدم‌های جالبی هستین، من میرم یه ردیف دیگه دیوار دورم رو بالاتر ببرم.

حتما صلاح بوده که کدورت ایجاد شده حالا چون درخت شکوفه داده برم عذرخواهی کنم کدورت رو از بین ببرم؟

آخرین تصمیمی که گرفتم و به شدت مایلم بهش عمل کنم اینه که دیگه با هیچکس صمیمی نشم و صمیمیت با بقیه رو هم از بین ببرم، و البته باید اینم بگم که ممنونم از دوستانی که همکاری میکنن.

هیچ بردی تو زندگیم نداشتم، حتی نتونستم دل تورو ببرم.

آدمِ باخت نبودم، اگر هر بار بهت می‌باختم، چون حریف موردعلاقه‌م بودی‌. نه چون نمی‌تونستم ببرمت.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »