نهایت اندوه آنجاست که حس می‌کنی تو استعداد شاد بودن را داشتی و ذاتاً از جنس تاریکی نبودی؛ اما نورها تو را تنها گذاشتند و به آغوش سیاهی سپردند.

اگ بلد نیستین افتاب زندگیم باشین به ابر های سیاهش اضافه نکنید حرام زاده ها

عاشق مواقعیم که خدا برام یه نشونه هایی می‌فرسته که میفهمم صدامو شنیده از حرفای نزده ی توی دلم خبر داره و من تنها نیستم. عاشق وقتاییم که خدا بهم اثبات می‌کنه که‌ وجود داره. عاشق اون زمانیم که بعد‌ گذروندن یه دوره ی سخت و سیاه از زندگیم حس می‌کنم خدا تن زخمیمو بغل کرده و داره بهم کمک می‌کنه تا همه چیز دوباره خوب بشه.

در کل بنظرم آدم باید طوری زندگی کنه که فردا پس فردا اگه به مشکلی برخورد حداقل با خودش نگه نکنه دارم چوب دل حسود و سیاهم رو میخورم.

ولی پسرای بور واقعا تایپ منن این مشکیا رنگ پس میدن زندگیتو هم سیاه میکنن.

من از خزان به بهار،
از عطش به آب رسیدم،
من از سیاه‌ترین شب به آفتاب رسیدم...

وقتایی که بهت خیره میشم میفهمم تو از جنس این آدما نیستی منی که روحم حتی یه نقطه روشن نداره وقتی به تو نگاه میکنم دلم میخواد آدم بهتری باشم انگار روح تو دست نخوردست یجوری که انگار تو میتونی سیاهیمو تو روشناییت‌ خفه کنی.

من هیچوقت هیچکس رو زشت ندیدم
همه برای من زیبا بودن جز آدمایی که زبونشون شیرین و مغزشون کثیف و زشت بود
صورتشون زیبا اما از درون سیاه و چرک بودن
متاسفانه این موضوع باعث میشد تا مدتی کم یا زیاد با آدم هایی سلام علیک داشته باشم که زیبا هستند اما ظاهری درونشون زمانی برام نمایان میشد که آسیبی بهم رسیده بود
و من پر از زخم بودم پر از زخمهای بزرگ و کوچیک جای زخم‌ها فرق میکرد هر چقد که بین درون و بیرونش فرق بیشتری بود زخم ها بزرگ تر بودن
این اتفاق های پی در پی باعث شد
از زیبایی آدما از دور لذت ببرم...

وقتی قهر میکنه بلاکش نکن...
پروفایلتو سیاه نکن...
از این بیوها بزار بیوت مثل سگ پشیمون بشه :

سگ‌ها واقعا وفادارن، خصوصا سگ سیاه افسردگی.