یادت باشه که تو بارها بهم زخم زدی و من مثل احمق‌ها بخشیدمت با اینکه لایقش نبودی، اما حالا چی موند از من؟ یه جسمی که روحش رو از دست داده تا تو ترمیم بشی.

پولدارید؟ نوش جونتون
چهره ی زیبا دارید؟ ماشالله بهتون
ماشین خوب سوار میشید؟ برازندتونه
خوش استایلید؟ دمتون گرم
تحصیلات عالی دارید؟ احسنت بهتون
به چند زبان زنده ی دنیا مسلطید؟ سرتون سلامت
اما
یادتون نره تا زمانی که ادب ، شخصیت و شعور نداشته باشید ، نمی تونید آدم محترمی باشید !

یه تفکر اشتباه رایج درباره‌ی ترمیم زخم‌ها و تروماهامون وجود داره که فکر میکنیم روزی میرسه که همه زخم ها در روانمون پاک میشه جوری که انگار نه انگار هیچوقت زخمی وجود داشته یا درد و رنجی در درونمون بوده!
اما حقیقت شفای روانمون این نیست که بتونیم درد رو حذف کنیم!
بلکه واقعی‌ترین نوع بهبود، اینه که یاد بگیری
چطور درد رو در دل جریان زندگیت جا بدی،
بدون اینکه اون درد، تو رو متوقف کنه!

یه قسمتی از بزرگسالی اونجاست که میفهمی زندگی منتظرت نمیمونه.
بعد هر شکست باید خودت تیکه‌هات رو از زمین جمع کنی و با زخمهات ادامه بدی، تو مسیر که حرکت کنی کم کم دوباره ترمیم میشی!
زندگی با هر اتفاقی در جریانه پس تو هم باید ادامه بدی.



. .

یه قسمتی از بزرگسالی اونجاست که میفهمی زندگی منتظرت نمیمونه، بعد هر شکست باید خودت تیکه‌هات رو از زمین جمع کنی و با زخم‌هات ادامه بدی، تو مسیر که حرکت کنی کم کم دوباره ترمیم میشی، زندگی با هر اتفاقی در جریانه پس تو هم باید ادامه بدی.

آدم بعد از اتمام دردا و ترمیم زخماش
دیگه نیاز به کسی نداره
به موقع باشید

♡

با رفتارمون زخم می‌زنیم، و امیدواریم با کلماتمون ترمیم کنیم. چه هیولای پاره‌وقتی هستی انسان.

ببخشید فعلا درگیرم؛
دارم زخماییو ترمیم می‌کنم که نقشی توی به وجود اومدنشون نداشتم.

مراقب کسانی باش
که برای ترمیم زخم‌هایشان،
دوستان موقتی پیدا می‌کنند…

ترمیم زخم هات، با نفرت ازشون ممکن نیست! باید همون زخمی رو بغل کنی که روزی برای فرار ازش، نقاب قوی بودن زده بودی!