به عشقِ تو سوگند، هربار نگاهت می‌کنم
در دل دعایی می‌خوانم:
" خدا تو را برای من نگه دارد "
برای قلب آشفته‌ام؛ شب‌های تنهاییم
و روزهایی که جز تو هیچ انگیزه‌ای ندارم برای زیستن در این ناخوشی‌های بی‌فرجام...


. .

به عشقِ تو سوگند، هربار نگاهت می‌کنم
در دل دعایی می‌خوانم:
" خدا تو را برای من نگه دارد "
برای قلب آشفته‌ام؛ شب‌های تنهاییم
و روزهایی که جز تو هیچ انگیزه‌ای ندارم برای زیستن در این ناخوشی‌های بی‌فرجام...

#فاطمه- طاهری


. .

این روزها درد زیاد است
درمان هم هست
ولی دیگر کسی حال خوب شدن را ندارد!!!

. .

‌ ɪ ᴡɪsʜ we cᴏᴜʟᴅ turn ʙᴀᴄᴋ Tᴏ the ɢᴏᴏᴅ oLd ᴅᴀʏs
میتونستیم زمانو به روزهای خوب قدیم بگردونیم.

And it is okay if today was a day that did not go your way, hanging in there and doing your best is more than enough some days.
نداره اگه امروز روزی بود که طبق میل تو پیش نرفت،
همین‌که ادامه بدی و بهترین خودت رو ارائه بدی برای بعضی روزها چیزی بیشتر از حد کافیه .

می‌توان ساعت‌ها کار کرد و خسته نشد،
ولی نادیده گرفتن تلاشت توسط یک نفر
روزها خستگی را در تنت جا می‌دهد،

می‌شود در چشم همه از پیش بازنده بود و خود را نباخت،
ولی یک لحظه ایمان نداشتن آن یک نفر، برای همیشه بازنده‌ات کند...

میشود از همه آدم‌های دنیا مشت خورد و زمین گیر نشد،
ولی اخم کوچک آن یک نفر مچاله ات کند...

همه ما یک نفر را داریم که بزرگ ترین نقطه ضعف ماست....

روزهای تکراری ،
گذشت آن لحظه های بیقراری
گذشت آن شبهای پر از گریه و زاری
کمی دلم آرامتر شده
فراموشت نکرده ام …
مدتی قلبم از غمها رها شده
شب های تیره و تار من
مدتی بیش نیست که میگذرد از آن روز پر از غم
به یاد می آورم حرفهایت را
باز هم گذشته ها میسوزاند این دل تنهایم را….

این روزها....
همه ادعا دارند
طعم خیانت را چشیده اند...
همه ادعا دارند
که بدی را به چشم دیده اند...
همه ادعا دارند
که تنهایی را کشیده اند...
پس کیست که این دنیا را به گند کشیده است

دلم بهانه تو را دارد

تو میدانی بهانه چیست !

بهانه همان است که شب ها

خواب از چشم من میدزدد ….

بهانه همان است که روزها

میان انبوهی از آدم ها

چشمانم را پی تو می گرداند …

بهانه همان صبری است که به لبانم سکوت میدهد …

تا گلایه ای نکنم از نبودنت ….

ما زاده‌ی زخم‌هامان بودیم، زاده‌ی دردها...
ما زاده‌ی روزهایی بودیم که زمانه، ساز به ساز، ناکوک بود و ما زخم به زخم اندوه را با خون‌دل، مرهم می‌گذاشتیم.
ما زاده‌ی تمام ناملایمتی‌های روزگار بودیم و اگر امروز به ادراک عمیقی دست یافته‌ایم، به‌خاطر تمام تجربه‌های سهمگینی‌ست که آن‌ها را به جان و به استخوان زیسته ایم

. .