𝐇𝐚𝐩𝐩𝐲 𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 𝐟𝐨𝐜𝐮𝐬 𝐨𝐧 𝐰𝐡𝐚𝐭 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐡𝐚𝐯𝐞. 𝐔𝐧𝐡𝐚𝐩𝐩𝐲 𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 𝐟𝐨𝐜𝐮𝐬 𝐨𝐧 𝐰𝐡𝐚𝐭 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐚𝐫𝐞 𝐦𝐢𝐬𝐬𝐢𝐧𝐠

آدمایی که نسبت به زندگیشون رضایت دارن روی داشته‌هاشون تمرکز می‌کنن ، آدمای ناراضی روی چیزهایی که ندارن

یه پست دیدم امروز که می‌گفت:
«وقتی بالأخره جایگاهت رو تو زندگی بقیه می‌فهمی، دیگه احساساتت خدشه‌دار نمی‌شه.»

باور کن این واقعیت محضه و یکی از مهم‌ترین درس‌های زندگیه که یاد می‌گیری.
مهم نیست دوستت باشه یا خانواده یا عشقت هر کسی دیگه‌.
اونا با رفتارشون و طرز برخوردشون باتو ، میزان عزیز و محترم بودنت رو توی زندگیشون مشخص میکنن...

یچیزی‌میگمومیرم:
به کسایی که به همه چیز شک دارند احترام بزارید، اونا یک بار تو زندگیشون عمیقا مُردن..!

همیشه هم قرار نیست فقط از ظاهر آدما تعریف کنیم، هر آدمی در حال درگیری با جنگ درونیشه، بعضی اوقات نیاز هست که از تغییرات مثبت شخصیت طرفمون تعریف کنیم تا بدونن این جنگ نامرئیشون با خودشون و زندگیشون قابل تقدیره.

نوشته بود: «سوشال مدیا باعث شده که حتی آدمای ۲۳ ساله فک کنن که خیلی وقته تو زندگی شکست خوردن؛ درحالی که زندگیشون تازه شروع شده.»
حرف حساب بود واقعا.


. .

میگما!
به آدمای مهربونی که غم و غصتون رو میخورن،
واستون از زندگیشون میزنن
همیشه کنارتون هستن
به درد و دلاتون گوش میدن
به اینا ضربه نزنید !
اینا دل انتقام گرفتن ندارن
اون موقع خود خدا باهاتون تسویه حساب
میکنه ها…

تمومِ آدمایِ دنیا حقِ اینو دارن که تویِ بعضی از مقاطع زندگیشون ندونن که از دنیایِ به این بزرگی چی می‌خوان، حق دارن سردرگم بشن، راهشونو گم یا فراموش کنن، ناامید بشن، کفر بگن، همه‌چیز و از دست رفته و بی‌فایده ببینن. سرد و بی‌روح باشن و عصبانی. این حال مثل یه مرخصی از همه‌ی ابعاد زندگیه . . .

آدم‌هایی که داغ عزیز دیدن رو از نزدیک ملاقات کردین؟ یه ترکیب بی‌تفاوتی و غمی تو چهرشونه که منو خیلی میترسونه. ارتباط داشتن با این آدما هم خیلی سخته، یبار تو زندگیشون تا ته سیاهی و غم رفتن و دووم آوردن، همین تجربه شجاعشون کرده و بهشون یاد داده هر درد و فقدانی رو میشه تحمل کرد.

همه‌ی آدما توی هر مرحله از زندگیشون یه رفیق دارن. ولی اونایی خوش‌شانس هستن که همون یه دونه رفیق رو توی تموم مراحل زندگی در کنارشون دارن

آدمایی که ظاهرا سرد و بی‌احساسن با یه آدم تو زندگیشون جوری رفتار میکنن که انگار سرتاسرِ وجودشون قلبه 🫀