من از اینکه مردم تصور می کنن زندگی تو آسونه متنفرم. فقط چون تو در مورد چیزهایی که از سر می گذرونی صحبت نمی کنی.

غریبه شدن با آدم‌های مورد علاقه، از اتفاق‌های غم‌ انگیز این دنیاست.

در مورد همه‌چیز وسواس به خرج می‌دیم به‌جز ارزش دادن به آدم‌ها.

بیزار می‌شم ازت اگر بها ندادن به من رو وسیله‌‌ای برای نشون‌دادن وفاداری‌ت به آدم مورد علاقه‌ی زندگی‌ت قلمداد کنی.

Surround yourself with people who talk about visions, ideas, books and growth not other people!

اطراف خودتو با افرادی احاطه کن که در مورد دیدگاه ها، ایده ها، کتاب ها و رشد صحبت کنن نه افراد دیگه!

دلقک مورد علاقه‌ام خودمم وقتی میگم از این ترم دیگه درس میخونم و کلاس‌هام رو پشت سر هم مرتب میرم.

شخصیت واقعی هرکس، همون قسمتیه که در کودکی حذف کرده تا بتونه دوست داشتنی بمونه! اون قسمت های حذف شده ی وجودت که ازش گذشتی تا مورد تایید واقع بشی، اون خود واقعی توعه!

«خوشبختی مکان و شرایط نیست!
احساسی است که باید آن را پیدا کرد.
شبیه غم، شادی، خشم
و تمام احساس های دیگر...
برای غمگین نبودن،
باید بخواهی که غمگین نباشی،
و برای خوشبخت بودن هم،
باید بخواهی که خوشبخت باشی...
گاهی قدم بزن، کتاب بخوان و موسیقی مورد علاقه‌ات را گوش کن.
خوشبختی، اتفاقی نیست که بیفتد،
یک حس ناب درونی است،
باید آن را ایجاد کرد!!»

رومابت سایت مورد تایید ما برای تمامی فعالیت های پیشبینی و بازی های کازینویی ...

اون‌چیزی که منو خسته‌کرده شناخت آدم‌هاست. یک‌نفر خوبه تا زمانی که از ظرفیتش فراتر نره. بیش‌تر از ظرفیت یک‌نفر بهش بها بدی حتی گذشته‌ی خودشم فراموش می‌کنه و این نه در مورد تمام آدم‌ها ولی در مورد اکثرشون صدق می‌کنه.