گاهی برای انداختن یک درخت
باید صد ضربه تبر زد
از این صد ضربه، نود و نه ضربه اول
کارش این است که شرایط رو برای
ضربه صدم آماده کند.
اینکه درخت در طول نود و نه ضربه
سرجایش است، دلیل بیهودگی آن
ضربات نیس ، دلیل دلسردی نیست ،
دلیل ناامیدی نیست ، ضربه صدم بالاخره
از راه میرسد و درخت را می‌اندازد!

وقتی درخواست طرف مقابلت رو نادیده بگیری و مسئله‌ت رو حل نکنی و انعطاف‌پذیر نباشی مسائلِ حل نشده تبدیل می‌شه به یه خشم فروخورده و می‌شه مثل یه زخم عفونی که یک‌جا بالاخره چرک و عفونتش می‌زنه بیرون.
مسئله‌ی امروز ما مربوط به یک بازه‌ی زمانی کوتاه و یک مسئله‌ی خاص نیست.
انقدر نادیده گرفته شدیم که وضع به این‌جا رسیده...
که دیگه باید بشنوید صدامونو
دویدیم و نرسیدیم
خواستیم و به دست نیاوردیم
و درد این روزامون همینه .....

. .

همه چیز درست خواهد شد
بالاخره انعکاس چاقو را
فراموش خواهیم کرد
بالاخره مرغِ سحر نیز
با ما به میکده خواهد خواند
بالاخره ما هم روزی
به دلخواهِ خود زندگی خواهیم کرد

بالاخره یه چنل پیدا شد که فریاد مارو برسونه!

کاش همینی بشه که صائب تبریزی میگه:
«آرامش است؛ عاقبت اضطراب ها..»
بالاخره خوب شه، قشنگ بشه، برسیم، بینیم، بخندیم...

و یه روز بالاخره اتفاق میفته!
بلند میشیم و می‌بینیم همونجاییم..
همونجایی که به نظر همه چی درست میاد..
همونجایی که ببینیم قلبمون آرومه،
روحمون حالش خوبه
و لبخندمون واقعیه..
همونجایی که رویاها واقعیه
و هیچی نیست که نگرانمون کنه!

𝑰𝒕 𝒇𝒆𝒆𝒍𝒔 𝒈𝒐𝒐𝒅 𝒕𝒐 𝒇𝒊𝒏𝒂𝒍𝒍𝒚 𝒂𝒄𝒉𝒊𝒆𝒗𝒆 𝒘𝒉𝒂𝒕 𝒚𝒐𝒖 𝒘𝒂𝒏𝒕

حس خوبیه که بالاخره به چیزی که میخوای برسی‌.

「♡」

برات اون لحظه رو آرزو میکنم که بگی باور نمیشه بالاخره شد....


. .

When you realize a lover who can not sleep because finally reality is better than your dreams ..

زمانی متوجه میشی عاشقی که نمیتونی بخوابی چون بالاخره واقعیت بهتر از رویاهاته.

. .

به‌جایی هم غلامحسین ساعدی واسه معشوقه‌ش مینویسه:«آدم نمیتواند تحمل کند، بالاخره باید کسی را در زندگی داشت که غمِ انسان را دریابد»؛
‏و چه شبایی که غم وجودمونو فرا گرفته بود و هیچکس نبود که شریک غصه‌هامون باشه :)))