خدایا این چه نفرینیه که من همه چیز یادم میاد؟ جزئیات، صداها، بوها، آدم‌ها، حرف‌ها، حس ‌ها؛ با هرکس، هرجایی که بودم.

توی کتاب دروغگویی روی مبل یه جاش میگه که:

«به گونه‌ای زندگی کنید که پنج سال بعد با
افسوس به پنج سال گذشته‌ی خود نگاه نکنید.»

اینو یه جایی بنویسید که هر روز بخونیدش:)

اونجایی که جناب صائب میگه:
"تویی به جای همه،
هیچ‌کس به جای تو نیست!"
قشنگ میشه فهمید که چه‌ جوری با نبودن
یه نفر، میشه بین چند میلیارد آدم تنها بود.

من هستم؛
هستم تا توی بُردهات تشویقت کنم.
که تو شکستات دستتو محکمتر بگیرم.
تو هیچوقت منو روبه‌روی خودت نمی‌بینی.
من همیشه همینجام، کنارت.
هرجایی از زندگیت که ایستاده باشی،
تو پستی یا بلندیش،
تو روشن ترین یا تاریک ترین قسمتش،
تو تنها نیستی من کنارتم.


عصرتون دلربا

جایی که مهر نیست مکن جستجوی دل 🤍

- ملک‌ الشعرای‌ بهار

ما
قوی
میشویم
از
همانجا
که
ضعیف
شده
ایم؛
و
رشد
می‌کنیم
از
همانجایی
که
زخم
خورده
ایم.
‌

اونجایی که چیزایی کله‌تو عصبانی میکنن که واقعا ارزش ندارن خودتم اینو میدونی ولی خب کله‌ت عصبانیه و میخوای پیش یکی غر بزنی ولی چون خودت از آدمایی که هی واسه چیزای کوچیک نق میزنن بی اندازه بیزاری، سکوت میکنی و هی بدتر میشی<<<<<<<<<

انگار عطار هم یه جایی توی عمرش به یکی زیادی محبت کرده، وقتی به بی‌مورد بودنش پی برده این بیت رو نوشته؛

اگر گِرد کسی بسیار گردی
اگرچه بس عزیزی خوار گردی

•
‌بترس اما نایست
خودت را زندگی کن، زندگی به جایی تو را می‌رساند که نور درختان را .. ..
‌
- حاتمه رحیمی
‌
♡

الان که بهش نگاه می‌کنم، تنها جایی که نیاز داشتم تعطیلات عید نوروز برم، چند جلسه‌ تراپی بود.