‏یه جا چه قشنگ نوشته بود:
کاش آدمیزاد صاحب اختیار گذشته هاش بود..
که دردی اگه کشیده،
بشه که روزی به دلخواه فراموشش کنه.
یا کاش میشد مثل کلاسی که تعطیل شده و تو تکلیفت رو انجام دادی، کوله ات رو برداری و بگی آقا من غصه هام رو خوردم،
میتونم بقیه ام رو جمع کنم و برای همیشه برم؟

If you saw my behavior with others, you would be shocked by how much I care about you...

اگه رفتارمو با بقیه می‌دیدی، از میزان توجهم بهت شوکه می‌شدی…

𝐆𝐨𝐥𝐝𝐞𝐧 𝐑𝐮𝐥𝐞:
𝐃𝐨𝐧'𝐭 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐬𝐡𝐚𝐫𝐞،𝐄𝐯𝐞𝐫𝐲𝐨𝐧𝐞 𝐢𝐬 𝐧𝐨𝐭 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝

قانون طلایی :
بقیه رو در جریان همه‌ی جزئیات قرار نده،هر کسی دوست تو نیست ..

یک اخلاق خوبی که دارم اینکه راجع به زندگی شخصی بقیه ،حتی دوستای صمیمی‌م، تا زمانی که ازش حرفی نزدن کنجکاوی نمی‌کنم و مردم رو سوال‌پیچ نمی‌کنم.


. .

تو با من راه نیومدی، ولی با بقیه دویدی.

اگه عاشق یه ادم درست بشین زندگیتون خیلی قشنگ میشه.
انگیزه پیدا میکنین برای بقیه کارهاتون و وقتی همه چی سخت میشه، بودنش شاید همه گره‌ها رو باز نکنه، ولی تحملشون رو راحت‌تر میکنه.
به قول محمد صالح‌ علا:

دوست داشتنِ شما
رنج واقعیت را کم می‌کند...

نسبت به خط قرمزاتون سخت گیر باشین که بقیه تو ارتباط باهاتون حد خودشونو بدونن

𝒀𝒐𝒖 𝒔𝒉𝒐𝒖𝒍𝒅𝒏𝒕 𝒍𝒆𝒕 𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓𝒔 𝒊𝒏𝒇𝒍𝒖𝒆𝒏𝒄𝒆 𝒚𝒐𝒖

نباید اجازه بدی بقیه روت تاثیر بزارن‌‌

دنبالِ چی میگردی؟!
منتظرِ آدمی تو زندگیت باش که خودت واسه بقیه بودی؛
آدمی بهتر و بدتر از گذشته‌ی خودت، نصیبت نمیشه :)))


. .

فکر خودتونو درگیر آدمایی نکنید
که نمیدونین کی و کجا ارث باباشون خوردین
که باهاتون بد شدن؛
شما به هیچ وجه مسئول مشکلات روانی بقیه نیستین.