تلاش نکردی؟ عزیزم تو یه روزهایی دلت می‌خواست بمیری ولی زندگی کردی. این خیلی اتفاق بزرگیه.

‏اضطراب اینجوریه که؛ همش فکر میکنی اتفاق بدی در راهه که ممکنه بیفته.
و اوضاع هم جوریه که ...
نه درکی از اون اتفاق داری،
نه میدونی ریشه‌اش کجاست،
و نه کنترلی روی حال اون لحظه‌‌ات داری.


. .

یچیزی میگمو میرم :
اما من به اندازه‌ی اتفاق ‌های بد زندگیم
آدم بدی نبودم...:)))

یه جایی آخرین بغل، آخرین بوسه، آخرین دوست دارم، آخرین خداحافظی اتفاق می‌افته و تو روحتم ازش خبردار نمی‌شه.

There’s no need to ruch. If something is meant to be, it will happen. In the right time, with the right person, for the best reason.

نیازی به عجله نیست،
اگر قسمت باشه، اتفاق میوفته.
در زمان مناسب، با یه شخص مناسب،
به بهترین دلیل...

آدمی‌زاد اتفاق‌هایی که با گریه پشت سر گذاشته رو بعدا با خنده تعریف می‌کنه.

زن ها همیشه میترسن، از اینکه موی کوتاه بهشون نیاد، از اینکه بلند بخندن، از اینکه یه مرد ترکشون کنه
زن ها همیشه میترسن اما ترسو نیستن، با تموم این ترس ها آخر داستان: موهاشون رو کوتاه میکنن، بلند بلند میخندن و اتفاقاً مردی که دوستشون نداره رو هم ترک میکنن

ولی میدونی تلخ‌ترین چیزی که بینمون اتفاق افتاد چی بود؟‌‌ اینکه شدیم دو تا غریبه که همه‌ چیز همدیگه رو میدونن.

‏به نظرم یکی از غمگین‌ترین فکت‌هایی که وجود داره و خیلی اتفاق میوفته دوستی‌‌ها یا دوست‌های دوره‌ایه، یه مدت باهاشون خیلی صمیمی میشی، باهاشون کلی حرف میزنی، کلی خاطره میسازی، کلی چیزهای خوب اتفاق میفته، کلی اینتراکشن داری ولی بعد از یه مدت بدون هیچ دلیلی بینتون فاصله میوفته و حتی از هم دیگه خبر هم ندارین.

آخرین نقطه بی تفاوتی اینه که دیگه از هیچ اتفاقی تعجب نمیکنی.