علم روانشناسی میگه:
«ترازوی ‌توجه⁩ باید برابر باشه؛ تا عزت نفست توی⁩‌ رابطه⁩ حفظ بشه و هنوز بتونی از اون رابطه لذت ببری!»
حالا هی بگید تو رابطه پیام دادن نوبتی نیست... اتفاقا نوبتیه! هر کسی برای خودش شخصیتی داره پس اگه میخوای از دستش ندی، نوبت خودتو رعایت کن.

امیدوارم
اتفاق درست در زمان درست
براتون بیوفته
امیدوارم آرزوی کسی باشید
که آرزوی بودن کنارش رو دارید
و امیدوارم به چیزایی که واقعا دوست دارید
و خواسته های از ته دلتونه برسید.

اتفاقا اگه نباشم باید بترسی، اگه نباشم تنها میشی و دیگه هیچوقت با تو نیستم، اگه نباشم کل زمین یه ور تو هیچ ور.

رها کن. بپذیر یک سری آدم ها، اتفاقات، خاطرات، تجربه بودن و اثرشو روی زندگیت گذاشتن. و تو لازم نیست اونهارو همیشه با خودت حمل کنی. نه به خاطر بی اهمیت بودنش، به خاطر ارزشی که به تو داده و رفته. بهت قول می‌دم اینجوری زندگی خیلی برات قشنگ تره.

آدم ذره ذره به اینکه اتفاق‌های زندگیش رو به هیچکس نگه عادت میکنه.

فکر میکنم روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها تلاشم برای ترمیم خودم
گاهی با یک اتفاق، یک حرف یا حتی یک نگاه از دستم میره.

یک جایی از زندگی نیاز داشتم کسی به من بگوید هر اتفاقی هم که بی‌افتد، پشتِ من است؛ اما تنها خودم همیشه پشتِ خودم بودم.

خزعبلاتِ ذهنِ نیمه بیدارم

اینجا خبری از امید نیست، نه حرفی از انگیزه.
فقط صدای مبهمی از ذهنی خسته، در حال فروپاشی آرام.
شاید این واژه‌ها برای نجات نیستند؛ فقط برای اینکه سقوط، تنها اتفاق نیفتد.

اینجا توهمات روزمره‌ی کسی‌ست که
نمی داند چرا هنوز نفس میکشد..

بنظر من وحشتناک‌ترین اتفاق دنیا بی‌حس بودنه. این‌که نه کسی و دوست داشته باشی، نه عاشق باشی نه متنفر باشی؛ بی‌حسی آخرین مرحله‌ی شکستنه.

خونه میتونه یه آدم باشه که توی اوج خستگی و بی‌حوصلگی از تمام آدما و کل اتفاق های روز بهش پناه ببری و بدونی هیچ وقت قرار نیست مثل بقیه اذیت یا ناامیدت کنه .️

♡