عمیقا دلم میخواد یه اتفاقی برام بیوفته که همچیو فراموش کنم و بتونم راحت زندگی کنم🫠

چرا نیستی، چرا این چند وقت هیچ جا نمیبینمت، چرا باید نگاهم کوچه به کوچه دنبال تو بگرده، خدایا یه کاری کن حتی شده باشه اتفاقی هم ببینمش.

شاید سخت‌ترین لحظه زندگیم پذیرفتن این موضوع بود که من و اون آدم مسیرامون برای همیشه از هم جدا شده و حتی اگه آسمون هم به زمین بیاد دیگه قرار نیست بهم دیگه یه فرصت دوباره بدیم. اما الان که دارم بهش فکر می‌کنم می‌بینم تمام اون روزا، اون خاطرات، اتفاقایی که بینمون افتاد برای رشدم و تبدیل شدن به این آدمی که الان شدم لازم بود.

الان که فکرش رو میکنم اگه اون اتفاق نمیفتاد، من هیچوقت به اینی که الان هستم تبدیل نمیشدم، خدایا ممنونم بخاطر اون اتفاق.

همه‌ی
ما،
یکروز،
یکجا،
با
یک
اتفاق
تمام
وجودمان
را
از
دست
داده‌ایم!

دیگر به هیچ وجه منتظر نیستم، نه منتظر کسی که مرا نجات دهد و نه منتظر اتفاقی که مرا دوباره سرپا کند، اگر هم آمدنی در کار باشد بگویید نمیخواهد گلدان انتظارم شکست و گلش پژمرده شد.

بنده هیچوقت کسی رو بخاطر اینکه با یه اتفاق کوچیک از کوره درمیره و شروع به گریه میکنه قضاوت نمیکنم، خیلی خوب میدونم که برای اون اتفاق گریه‌ نمیکنه بلکه برای تموم چیزهایی که تا اون لحظه تحمل کرده گریه میکنه.

قسمت جالب پارتنر خوب داشتن اینه که هر اتفاق رندومی رو میتونی بهش اطلاع بدی، وای خیلی گشنمه، مامانم باهام کرد، با همکار گاوم بحثم شد و جالب‌تر اینکه اون هم به همه این‌ها با دقت گوش میده و بهشون واکنش نشون میده.

گرچه همه چیز میگذرد
اما
آدم تا ابد برای برخی از اتفاقات
غمگین میماند ..

صدای بی گزند
.️.

بعضی روزهام هیچ اتفاقی نیوفتاده، ولی دلت میخواد غمگین باشی، دلت میخواد کمتر حرف بزنی، بیشتر خیره بشی، کمتر بیرون بری، بیشتر تنهایی وقت بگذرونی، تا خود صبح رو یه موسیقی غمگین قفلی بزنی و به رفتن کسی که شاید هیچوقت تو زندگیت نبوده فکر کنی و ریز ریز اشک بریزی، بعضی روزها انگار آدم وظیفه خودش میدونه تموم غم دنیا رو به دوش بکشه.