یه دوستی داشتم همیشه میگفت:
وقتی شب یکیو ناراحت میکنی
صبح با کمال پررویی باهاش چشم تو چشم نشو
و یه جوری برخورد نکن که انگار عینِ خیالتم نبوده...!
اون آدم شبشو به زور صبح کرده
و با رفتار بدت صد بار دیگه هم ناراحت شده!
مسئولیت دلی رو که میشکنی قبول کن رفیق!
یکی غمگین شده!
این چیز کمی نیست...!
باور کن شب به اندازه کافی غم داره!
تو بدترش نکن!
یا همون شب از دلش دربیار
یا صبح کاری نکن که فکر کنه
هیچ ارزشی برای ناراحتیش قائل نیستی...!

همیشه قلبم
شرمنده ی پاهامه
چرا ک پام بخاطر قلبم
برای کسایی دویید که ارزشی نداشتن

‏آدم‌ها به اندازه درک، فهم و شعور خودشون با ما رفتار میکنن، نه به میزان احترام و ارزشی که ما بهشون میذاریم...‌

یادت باشه همه ی چیزها قبل اینکه بی نظیر باشن، به هم ریخته ان!
هرچیز مهم و باارزشی از روز اول کامل نیست!

اهمیتی نداره که چقدر خوبی،
اگه توی محیط اشتباهی باشی، بی ارزشی :)

به موقع بودن و یاد بگیرید
از یه جایی به بعد دیگه ارزشی نداره واقعا

به خودت میای می‌بینی آدمایی که برات ارزشمندن، بخاطر ارزشیه که خودت بهشون دادی؛ نه چیزی که خودشون داشته باشن....

میدونی مهربون‌ترین و اصیل‌ترین آدم‌ها همیشه احساس ناعدالتی می‌کنن؟ چون دنیا برای چیزی که رایگان می‌بخشی، ارزشی قائل نیست؛ عشق، اعتماد و محبّت.

آدم اصیل به کسی میگن که بعد دیدن ارزشی که بهش میدی از فردا یه آدم دیگه نشه

ولی واسه اینکه انقدر زود نشون میدین چقدر پوچ و بی‌ ارزشین ، نهایت تشکر رو دارم :)