و
سلام بر
کسانی که
زخم‌ را
دیدند
و به
جای
سرزنش،
آن را
محترم
شمردند.

اگر برای تو خیری داشت می ماند، اگر دوستدارت بود حرف می زد و اگر مشتاق دیدنت بود می‌آمد..

‍ زندگی برای من قشنگه !
خیلی چیزای دیگه توش هست که من دلم می‌خواد ببینم ...
می‌خوام بمونم ببینم ظلم تا چه حد پیش میره !
می‌خوام بمونم و ببینم آدم تا چه اندازه قوه ستم کشیدن داره ؟
می‌خوام بمونم و تموم رنگ‌های رنگین کمون دروغ رو ببینم !
می‌خوام بمونم و بنویسم ...
می‌خوام مردمو بشناسم ...
تو خیال می‌کنی شناختن آدمای خوب و بد خودش کم کیف داره ؟
گمون می‌کنی دیدن طبیعت و لذت بردن از طبیعت تموم شدنیه ؟

#صادق_چوبک


. .

بنظرم همه آدم‌ها یبار باید تا تهش برن، تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن برن و تا جون دارن براش بجنگن، انقدر که خسته و زخمی برگردن مهم نیست که تهش برنده شن یا بازنده، مهم اینه که تهش رو دیدن، کسی که تهش رو دیده دیگه از هیچی نمیترسه، مدیون دلش نیست که شاید میشد.

هر کجا فهمیدی در موردت حرف‌های بیخود میزنن و قضاوتت میکنن، بجای عصبانی شدن برای رنجی که اون‌ها میکشن آرزوی بهبودی کن، خیلی از اون‌ها دنبال خوشبختی خودشون نیستن فقط میخوان با دیدن رنج دیگران، کمی کمتر رنج ببرن.

ی جا ی تعریفِ قشنگی از اشک خوندم که میگفت؛
"و اشک تاوانی ست که چشم ها باید بابتِ درست ندیدن بپردازند…"
چقدر درست گفت.

وﻗﺘﯽ که زیاد ﺩﻭﺳﺶ ﺩﺍﺭﯼ ،
ﺣﺴﺎﺱ میشی،
حسود میشی،
ﭼﺸﻢ ﺩﯾﺪﻥ ﻧﮕﺎﻫﺎﯼ ﺑﻘﯿﻪ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﻧﺪﺍﺭی،
چشم نداری ببینی ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯنه،
ﻫﻤﺶ ﺍﺯﺵ ﺩﻟﮕﯿﺮو ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ میشی،
مدام ﻧﮕﺮﺍنو ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﺸﯽ و سوال جوابش میکنی،
اینا همش ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺯﯾﺎﺩﻩ ،
اﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﺷﺪﯾﻮ
ﺍﻟﮑﯽ ﺑﻬﺶ ﮔﯿﺮ میدی،زیادی ازش سوال میپرسی!!فکرمیکنه بهش شک داری،
اما تو فقط خیلی دوسش داری! :)

هر روز ‌با دیدن این نورها
میتونم زندگی رو جشن بگیرم .

بعضی خندیدنا از هرچی گریه دردناک تره:)


. .

وقتی تیکه کلام هاش میشه تیکه کلام هات، نوع خندیدنتون شبیه به هم میشه، نوع حرف زدنتون، نوع رفتارتون، علایق و سلیقه هاتون یکی میشه؛ در واقع دارین وارد یه لِول جدیدی فراتر از صمیمیت میشید، شما دارید با هم یکی میشید و حقیقتاً این یکی از زیبا ترین چیزاییه که میتونه برای هر دو نفر اتفاق بیفته.