از خدا بخواه آدم‌های خوش‌ذات را مقابل راهت بگذارد و تو را با آدم‌های خوش‌قلب هم‌مسیر کند که هیچ‌چیز از این مهم‌تر نیست که با انسان‌های درست و حسابی معاشرت کنی.
تو هرچقدر هم که اراده و تلاشت کافی باشد، همین‌که با آدم‌های اشتباه روبرو شوی؛ زمین می‌خوری! اما آدمِ درست تو را حتی اگر زمین خورده‌باشی بلند می‌کند و انرژی ناب حضورش تو را تا جایگاه‌های بلندتر و مقصدهای امن‌تر می‌رساند.
خدا کند در هر موقعیت و اتفاقی، با آدم‌های خوش‌ذات روبرو باشی و هرگز گذارت به آدم‌های اشتباه نیفتد.

#نرگس_صرافیان_طوفان

اعتبارِ آدما به حضورشون نیست
به دلهره ‌ایه که در نبودنشون احساس میشه!
بعضی از نبودن ها رو هیچ بودنی پر نمی‌کنه

حضورش اونقدر تو زندگیم قشنگه که سعدی میگه:
«او مَرهَم است اگر دگران نیش می‌زنند..»
🫶🏻.️

حضورش اونقدر تو زندگیم قشنگه که سعدی میگه؛
او مرهم است اگر دگران نیش می‌زنند.

. .

این نوشتهٔ نرگس صرافیان طوفان واقعاً خوندنیه؛ نوشته:

«من از کنار ساحل چند صدف با خودم آوردم و نمی‌دانستم که سرپناه خرچنگ‌هاست!
او مرا تنها گذاشت و نمی‌دانست که حضورش بزرگترین دلخوشی و پناهگاه روزهای سخت من است!
من به دوستم گفتم فعلا فرصت شنیدن حرف‌هایش را ندارم، در حالی که او همان لحظه لبه‌ی پرتگاه امیدواری جهانش ایستاده‌بود و عمیقا نیاز داشت با کسی حرف بزند.
ما آدم‌ها، همیشه نا آگاهانه جدی‌ترین آسیب‌ها را به هم می‌زنیم، بی‌آنکه حتی متوجه باشیم...
وقت‌هایی که قلبت از حرف یا رفتار کسی شکست؛ حکایت خرچنگ‌ها را به یاد بیاور و در نظر داشته‌باش که شاید طرف مقابلت حتی خبر نداشته که تو در مقابل فلان حرف یا رفتار او تا چه اندازه آسیب‌پذیر و شکننده بوده‌ای

وقتی یک رابطه‌ای تموم می‌شه، می‌ری از عقب، بالا، از جهات مختلف بهش نگاه می‌کنی که ببینی چی از دست دادی. ولی خدایا، اون لحظه چه‌قد دردناکه که می‌بینی اون آدم هرگز در زندگیت حضور فعال نداشته.
همه‌ش یک توهم بوده. یک توهم از حضورش.
بعد می‌بینی نه، تو چیزی از دست ندادی.
هیچ‌ خلأیی تو زندگیت به واسطه‌ی نبودنش به وجود نیومده
و من اینو دارم این روزا تجربه می‌کنم. کاش لاقل چیزی برام در انتهاش وجود داشت.
کاش می‌تونستم بگم خللی تو زندگیم به واسطه‌ی نبودن اون آدم به وجود اومده.
ولی انگار که هیچی به هیچی.
حضور یک‌طرفه بوده.
حضور همیشه از جنبه‌ی تو بوده فقط.

تو از خیال آدم‌هایی که دوستت دارند فراموش نخواهی شد، حتی اگر سال‌ها دیداری نباشد...
و از یاد کسانی که هر روز خودت را به آن‌ها یادآوری میکنی خواهی رفت، آن‌هایی که دوستت ندارند و دلیل حضورشان، ماندن و بودن توست...
آن‌هایی که باید خودت را به یادشان بیاوری، زمان کمی نباشی به فراموشی می‌سپارنت...
برای آنکه از تو یادی باشد، نیاز به حضورت نیست کافیست که دوستت داشته باشند.

#فرزانه_صدهزاری

تاثیر بعضیا توی زندگی آدم بیش‌تر از یه اسمه، بیش‌تر از مدت حضورشونه.
انقدر زیاد که یه روز به خودت میای و می‌بینی همه‌ی فکر و ذکرت شده یه نفر
شاید اون یه نفر،
هیچ‌وقت نفهمه که باعث چه تناقضی توی زندگیت شده،
اما تو می‌دونی که اون، تنها دلیل تنهاییت بوده و تو،
توی همه‌ی تنهاییات به اون پناه بردی.
آرزو دادی... خاطره گرفتی
آدما، با آرزوهاشون به دنیا میان،
با خاطره‌هاشون می‌میرن.
کاش،
آخرین خاطره‌ای که قبل از مرگ به یاد
میارم، تو باشی....

آدم سالم کیست؟

روان شناسی در جواب این سوال می‌گوید:
آدم سالم، آدمیه که با خودش و با آدم‌های اطرافش در حال جنگ و ستیز نیست، نتیجتاً حضورش به آدم انرژی میده!
بیشتر از اینکه انتقادگر باشه، مشوقه!
بیشتر از اینکه منفی باشه، مثبته!
بیشتر از اینکه متکبر باشه، متواضعه!
بیشتر از اینکه بخواد خودنمایی کنه، دوست داره در یک فضای اشتراکی، دیگرانو ببینه و همینطور خودش دیده بشه!
با آدم سالم، شما بهترین بخش وجودتون دیده میشه
آدم سالم زیبایی‌ها‌رو میبینه و به زبون میاره!
آدم سالم خوش خلق هست، مزاح و طنز خوبی داره!
آدم سالم همونی هست که میبینی، فی البداهه است!
خلاقیت داره، برخوردش محترمانه است، میتونید به او اعتماد کنید، احساس امنیت کنید‌‌!
آدم سالم کنترل نیاز نداره، تحسین نیاز نداره، هر روز به یک رنگ در نمیاد.

آدم سالم با مجموعه رفتارهاش به شما احساسی رو میده که در حقیقت شما خودت رو مثبت‌تر و بهتر از آنچه که هستی ببینی و وقتی که این آدم سالم کنارت نباشه دیگران حقیقت واقعی شما رو درک می‌کنند که پشت توانایی‌های آدم سالم شما هم بزرگ دیده شده بودی!
این آدم‌ها را در گوشه‌ای از زندگی حفظ کنید.

بهترین زمان‌هایِ عمرم، لحظه هایی ست که کنارِ عزیزانم سپری میشوند. وقتی تمامِ مشغله های مهم و تکراری ام را گوشه ای معطل می کنم و در گرمایِ حضورشان رها می شوم تا بودنشان، ثانیه ای از دستم نرود.
وقتی کنارشان می‌نشینم و با جان و دلم می‌خندم، وقتی حضورِ خالصانه‌شان، گَرد فراموشی و آرامش به افکارم می پاشد و تمامِ دغدغه هایِ ریز و درشتم را فراموش‌ میکنم.
آدم‌ها برای تضمینِ آرامش و خوشبختیِ‌شان، نیاز دارند زمان هایی را فقط برایِ عزیزان و بهترین هایِ زندگیِ شان باشند و لحظه هایِ فراغتشان را با کسانی پر کنند که به جز خودشان کسی جایشان را پر نمی‌کند!
کسانی که حضورشان بهترین دلیل برای آرامش است و زیباترین انگیزه برای لبخند...
کسانی که آمده اند تا زمین را جایِ بهتری برایِ زیستن کنند
و بهانه‌ی موجهی برای ادامه دادن باشند،
آدم هایِ بینظیری؛ " که نه تکرار خواهند شد ، نه تکراری ‌"


. .