«از زندگیم گذشتی مثل یه سایه…
و من موندم با این سوال که آیا هیچ‌وقت واقعاً مهم بودم؟»
• |.

یه سوال.

اونی که بهت حس ناکافی بودن داد، خودش کافی بود؟!

دلیل ناراحتیتو تبدیل به بیست سوالی نکن. تو دیگه بزرگ شدی.

من عاشق سوال‌های کوچیکم، سوال‌های بی اهمیت، صبحونه چی خوردی؟ صبح کی پاشدی؟ داری چیکار میکنی؟ اصلا یک مرحله‌ دیگه از دوست داشتنه.

The question isn’t who is going to let me; it’s who is going to stop me.

سوال این نیست که چه کسی به من اجازه می دهد.
سوال این است که چه کسی من را متوقف می کند.

از حُریت تا خریت فاصله ای نیست؛
زیادند حر ها و خر هایی که در هر لباسی و با هر ژستی، ظاهر میشوند!
کسی از سرانجامِ خودش خبر ندارد
زیاد گولِ منم منم های خودتان و دیگری را نخورید گاهی در یک لحظه با یک انتخاب، کاملا بی مقدمه یا خر می مانی یا حر میشوی!
سوال اینجاست
آیا آنقدر از خریت فاصله داریم که حُر ها را ببخشیم؟!
"آزاده بودن" چیز خیلی خوبی ست؛
برای قومی که فکر کنند
نه ژست و ادا، نه جَهیدن و جنگیدنِ خالی و بیهوده!
کاش هر چه هستیم و نیستیم به قول حسین لااقل آزاده باشیم!

بین سوال‌های دو نمره‌ای امتحان تاریخ نسل بعد داریم زندگی می‌کنیم...

جواب همیشه بستگی به این داره که سوال‌ت رو از کی می‌پرسی. اگر جواب نامربوطی دریافت کردی بدون آدم‌ت رو درست انتخاب نکردی.

میتونین سوالات روانشناسی و مشکلاتتون رو از طریق بات ناشناس ازشون بپرسین.

تنها سوالی که هیچ وقت بهش نمیرسی چون قابل اندازه گیری نیست:
آیا اون اندازه ای که من دوسش دارم اونم دوستم داره؟