‏خیلی تلخه ..
آدما دیگه حتی خداحافظی هم نمی‌کنن
دست از مسیج دادن میکشن و همه‌ چی همون‌جا تموم می‌شه ..

آدم‌ها جا میمونن، تو فرودگاه، تو سیو مسیج، تو خیابون، تو خاطرات.

شما یه مدت اولین مسیج رو نفرستید تا متوجه بشید به چند تا گیاه مرده تا الان داشتید آب میدادید.

ولی جدی تا جوونید تجربه کنید
تو ۳۰ سالگی از مسیج هیچ شخصی ذوق نخواهید کرد..

خیلی تلخه، آدم‌ها دیگه حتی خداحافظی هم نمی‌کنن. دست از مسیج دادن می‌کشن و همه چیز همون‌جا تموم می‌شه.

این‌که چشم از گوشی برندارم تا مسیج‌های آدم مشخصی رو در لحظه ببینم مضطرب و کلافه‌م می‌کنه، این‌که بخاطر دوست داشتن یک‌نفر دچار اضطراب شم واسم غم میاره و در عین حال از اون حسم لذت هم می‌برم، درواقع دوست داشتن واسم ترکیبی از غم، مازوخیسم، انتظار و درعین حال آگاهی به تمام این‌ها شده.

اینو بفرست سیو مسیج ک هر روز بخونیش:
هروقت حس کردی
کسی داره ازت دوری می‌کنه ؛
دیگه هیچوقت مزاحمش نشو.
ارزش تو بیشتر از اینه که بخوای
خودتو ب زور تو دل کسی جا کنی.

عاشق وقت‌هایی هستم که بقیه با مسیج‌های بلندبالا و جزئیات جوابم رو میدن و مکالمه‌مون رو جذاب نگه میدارن. اینطوری که: “آره!!! همه‌چیز رو بهم بگو!! من دارم گوش میدم!!”

You didn't send the first message for a while until you realized how many dead plants you were watering until now.

‏یه مدت تو اولین مسیج رو نفرست تا متوجه بشی به چند تا گیاه مرده تا الان داشتی آب می‌دادی.

تکست‌های طولانی نوشتم ولی همشون رو تو سیو مسیجم فرستادم چون میدونم دو ماه دیگه چشمم میخوره بهشون و به حماقتم میخندم و خوشحال میشم ازینکه این تکستا رو الان برات نفرستادم.‌