‏بنده کمبود دوست پسر رو تو زندگیم حس میکنم ولی حوصله دوست پسرم ندارم، نمیدونم متوجه میشید یا نه.

یه وقت‌هایی هم حالت خوب نیست و نمیدونی چرا، فقط میدونی خوب نیستی و سخت‌ترین کار توی این وقتا توضیح دادن اینه که چرا خوب نیستی، اگر هم بگی نمیدونم که فکر میکنن نمیخوای بهشون بگی، واسه همین همون گم و گور بشی واسه خودت بهتره.

نمیدونم چه کسی باید این رو بشنوه،
اما تا زمانی که شایستگیشو پیدا نکردی، مجرد بمون...

نمیدونم.
مثلا یه عکس از خودت تو حیاط تیمارستان برام بفرست بگو آخرش نبودنت روانیم کرد.

از کسی که همه چیزم بود، تبدیل شدی به یه اسم و فامیل که فقط میدونم وجود داره، چون دیگه حتی نمیتونم بگم میشناسمت.

Whenever you don't understand what is going on in your life, close your eyes and say, "God I know this is your plan, just help me through it."

هر وقت که چیزایی رو که تو زندگیتون اتفاق میفتن درک نمیکنید، چشماتونو ببندید و بگید" خدایا من میدونم این مشیت توئه، فقط بهم کمک کن ازش سربلند بیرون بیام"

تا میتونید خودتونو به گیج بازی بزنید
بگید نمیدونم، بگید نمیتونم، بگید
بلد نیستم، بگید حالیم نمیشه، بگید
من خرم، بگید من ناتوان عقلی ام
ولی ارامش برای خودتون بخری با
گفتن این کلمات و هرچی ک شنیدید
به هیچ جاتون نباشه...

میدونم همه چی عوض شده و نمیشه شبیه قبلا...

‏نمیدونم‌ کجای دنیا و با چه حالی هستی که اینو میخونی
اما یادت نره
غم همیشه انقدر پررنگ نمیمونه،
پس قوی باش عزیزم

از لحاظ روحی به یکی نیاز دارم که بهم بگه میدونم داره بهت سخت میگذره و میدونم خنده‌هات از ته دل نیستن ولی بدون من همیشه کنارتم تو هر شرایطی.