رفتن آدم‌ها از زندگیم ناراحتم میکنه، حتی وقتی میدونم به تبعات وجودشون تو زندگیم بهم ضرر میرسونه، حتی وقتی میدونم اونقدرها که برام ارزش داشتن براشون ارزشمند نبودم، آدم‌ها عجیبن کلی سوال ازشون دارم که فکر نمیکنم هیچوقت جوابی براشون پیدا کنم فقط این رو میدونم که همیشه ناراحتت میکنن.

واقعیت اینه خیلی وقت‌ها آدم‌ها میدونن که دارن ناراحتت میکنن و این موضوع ذره‌ای براشون مهم نیست.

دو نفر رو هیچوقت یادت نره
اینکه کی تو زندگیت ناراحتت کرد
اینکه کی تو زندگیت ناراحتیتو برطرف کرد...

هیچکس قشنگ‌تر از من دوستت نداره، من ناراحتت میکنم، عصبیت میکنم، دلخورت میکنم ولی یه تار موهات رو به دنیا نمیدم.

قدر آدم‌های زندگیتون که اهل گفت‌و‌گو هستند رو بدونید.
اونایی که ازتون می‌خوان توضیح بدین چی ناراحتتون کرده و مشکل از کجاست. اونایی که گوش می‌کنن با دقت به حرفاتون و بعد حرف میز‌نن!
به نظرم آدمایی که خوب و بد حال شما براشون مهمه و اهل گفت‌وگو‌ی سالم هستن؛ توی رابطه هاشون یه آپشن فوق العاده دارن!

علیرضا تاعی..

هیچ علاقه‌ای به آدم خوب بودن ندارم، ناراحتم کنی ناراحتت میکنم.

من توانایی این رو ندارم که نزارم درد بکشی و نزارم کسی ناراحتت کنه و اینکه میبینم هیچ کاری از دستم برنمیاد واسم زجرآوره، این توانایی رو دارم که به اندازه‌ تموم ثانیه‌هایی که باید کنارت باشم و نیستم از خودم متنفر باشم، من در مقابل این دوست داشتن مسئولم و باید رنجش رو بکشم.

‏خودتو گول نزن اونا می دونستن اون حرفا و کارا ناراحتت میکنه اما به روی خودشونم نیاوردن، نذار بیشتر از این زخمی بشی.

کم کم به مرحله‌ای تو زندگیت میرسی که برای نبودن‌ها بی‌قراری نمیکنی، دیر جواب دادن ناراحتت نمیکنه، حساسیت‌هات کمتر میشن و آدم‌ها رو تو جایگاهی از زندگیت قرار میدی که لیاقتش رو دارن.

اینو بدون که:
اگه ناراحتت میکنن، گوش نده!
اگه مجبورت میکنن، انجام نده!
اگه بهت بدی میکنن، اهمیت نده!
اگه نگرانت نمیشن، بی تفاوت باش!
اگه ازت خوششون نمیاد، توجه نکن!
اگه مسخرت میکنن، نادیده اشون بگیر!
اگه بهت اهمیت نمیدن ، حذفشون کن!
اگه اذیتت میکنن ، فراموششون کن!
اگه ازت بدشون میاد ، رهاشون کن
اهمیت نده! تو به این آدما نیاز نداری
تو فقط مسئول رفتار خودت هستی نه برداشتِ بقیه!