جای که خدا نقطه میذاره، علامت سوال نذار
[ رهایش کن، مرنجان خویشتن را ]

به احترام خودت بعضی وقتا به حرف قلبت گوش نکن نذار کسی غرورتو بشکنه🫀

مهربون بمون و با محبت رفتار کن، نذار زشتی‌های اطرافت تو رو تلخ و بی رحم کنن.

روانشناسی می‌گه:

باید بگم آدمایی که آزارت می‌دن، تحقیرت می‌کنن و زخم زبون می‌زنن، همون کسانی هستن که به شدت تخریب شدن، به شدت زخم خوردن و پر از عقده هستن. این آدما از کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس رنج می‌برن و با این کاراشون تلاش می‌کنن تا بقیه رو تا سطح خودشون پایین بکشن تا شاید از بار رنج خودشون کم کنن و روی دوش بقیه بندازن. تنها راه مقابله با اونا، بی‌تفاوتی، بی‌توجهی و اهمیت ندادنه. نذار این چرخه ادامه پیدا کنه. تو همونی باش که نمی‌ذاره هیچ خط و خشی از آزار دیگران روی روانش بشینه.

هیچوقت واسه آدم‌ها ۱۰۰تون رو نذارید؛ آدم‌ها همیشه دنبال اینن که یه چیز جدید از شما ببینن؛ اگه ۱۰۰٪ شما رو دیده باشن بعد از یه مدت جذابیتتون از بین میره، خسته‌شون میکنید و در نهایت ترکتون میکنن.

‏آدم یهو به خودش میاد میبینه چیزهای ساده‌ی یک نفرو خیلی دوست داره، اینکه هیچوقت دیر نمیکنه، همیشه کمربند ایمنی میبنده، تو سفر حواسش هست چیزی جا نذاری، حواسش هست حلقه‌اش همیشه دستش باشه. چیزهای ساده‌ای که میشه ازش گذشت اما نمیگذره...

خیلی وقت‌ها خودم پا روی قلبم گذاشتم تا دیگران دست نذارن روش. رد یه سری دست‌ها به راحتی پاک نمی‌شه.

اما یه روز میفهمی منتظر گذاشتن آدما فرقی با از دست دادنشون نداره،
آدمای زندگیتون رو منتظر نذارید…

گاهی من رو به یاد بیار عزیزم؛ نذار حس کنم فراموش شدم‌.

سین نکرد، بی‌توجه بود، حواسش بهم نبود، بلاک کرد، کلی براش پارگراف‌های طولانی نوشتم اما نخوند، به حرف‌هام بی‌توجه بود، برای خوشحالیم تلاش نکرد، بهش زنگ زدم جواب نداد، غافل از اینکه همه این‌ها خودش جواب بود ، نذارید اینطور آدم‌ها احساساتتون رو تلف کنن.